[lirik]

Kahdo qe kam shkuar

SHKRUAN XHELAL FERIZI

kahdo q e kam ecë kahdo qe kam shkuar
kam,dasht qet ta shendrroj ne varg
kullimin e vales,e zogun krashkruar
zenitin e kuqrremt,nga larg

kahdo qe kam shkuar,kam dashtë qe ylberit
me i lidhë vargje,ne shtat
kahdo qe kam shkuar i kam kendu nderit
ne vargun tim te gjatë

kahdo qe kam shkuar kahdo q e ;jam tretë
me vargun tim ne gji
me varg krahëhapur mbi qdo dhe kam mbetë
poeti kalmegji


lakmo me i shkru gurit lakmo me i shkru hanes
lakmo permbi kaltri
me i larmu ma shum valbardhat n ,gjuhë te nanes
me shqipen, e ,lashtë ,plot larmi

kah do, q e, kam shkruar kahdo q e, kam shkuar
kam dashtë me e njoftë thellimin
me do vargje e germa n, qdo gje i perkushtuar
me e njoftë, fundin e filimin

kahdo q e,kam ecë me te drojshmin hap
edhe me hapin e lirë
poet i ,mjerë gjithkah turr e vrap,
me nxjerrë,me hirë e pahirë

me nxjerrë kuptimin me nxjerrë mahninë
qe e ka ah lulja ne fletë
me e nxjerrë at vrull qe e shtyn rininë
me u sjell rreth globit ne jetë

me e,njoftë xixellonjen me njoftë nektarin
e bletes cakun ,embelsinë
me e njoftë,te huajin me e njoftë shqiptarin
me e njoftë ma thell dashurinë

me njoftë sa ma shum me e,shendrru ne varg
edhe fjalen e fletes kur dridhet
edhe ,armikun kur derdh helm e jargë
e bollen ne trup kur lidhet

me njoftë deshta caqet e cakut te prillit
qe shtyn pranverat me ardhë
me e njoftë edhe,artin,t materjes t, zanafillit
e diten,qe lindi e bardhë

deshta me i njoftë vallet e ligjet ;fenomenet
e nyjet që,,jan gordiane
deshta me njoft kahjet qe i kan nis gjenet
me i shendrru n varg,me nje gjuhë vargane

o deshta me njoft hijet qe e,embulojn token
deshta m i shendrru ne stil
ne vargjet e miaj qe ma mbulojn koken
e vargun ta bej bilbil

deshta deshata deshta dhe deshta
mbasi me shpirt i kam pa
me kriju vargje si rrushi n ;per vneshta
por vargu ma lot nuk po ka

deshta ta shterri vargun me gjak
ta shtryrdhi deri ne t e,fundit pikë
kur nji ditë, e pashë vajtueshem,me lak
hanen e diellin tue ikë

mbas tyre besa e ndera e maturija
e tjera vlera me varg
e un me vargjet e vrap kah bukurija
ti kthej u nisa ne ag

vrap me vargje t ,mija andej e kendej
gjithqka ne varg me i,shendrru
kahdo neper globe,deshta ti zberthej
maniret qe ne mote jan ndrru


ne gjithsecilen fjalë ne gjithsecilin cak
deshta me mbjell vargje,tjera
kerkoja spjegimet ne qeliza e gjak
ne qehre ku shndriste pranvera

vrapova me njoft gra,qupa e vasha e qiken
e djem e burra e milet
vrapova me vargje per artin etiken
me shterr shum penda si det

vrapova kahdo qe ka qenesore
qe ben hije mbi dhe
me pend e me varg e m e shkronja dore
vrapova nde r ,kombe e fe


vrapova me qjerrë maska e vampira
shtihues lepirsa mbi sahana
vrapova me varg te shendrroj, n,satira
ne naten kur ikte hana

vrapova mbas tingujve te operes te muzikes
mbas shekujve qe i kan,ne mister
notat e zerin qe,nxjerret,mahnites
qe dehë te mrekullueshmen pranverë


vrapova mbas ngjarjeve mbas ,shkaqeve ,te luftrave mizore
me hy ne thelbin me varg ,ne fenomen
ne qelizat gjakpirse deshta,me fletore
me shkru ditare ne refren


mbas gjygjeve gjykimeve e porot
gjykats e prokuror
mbas mendjes se qoroditur ,ne per muaj e mot
me lapsin e leter ne dorë

deshta me njoft mishin perberjen strukturen
e lidhjen e krimit me krim
me ua njoft holl fijen e lidhjen e uren
perse e duan ket mallkim


deshta thell kah dijet em ecë ma te shpejtë hapa
por shekujt po u dashka me i pi
me vargje e rrokje un n,per,mite u kapa,
n ,per shknecat varg e vi


vrap me njoft bilbilin
vrep me njoft,edhe vesen
vrap me njoft,currilin
me e njoft,melmesen

vrap me kthye ne varg
artin e vetimes
vrap me pa si ndjehet,
vala e gurgulllimes

turr e vrap me fol,me eren,ne shegë
vrap me e shnedrru vargun ,bibil deg me degë
vrap me pa kaltrinë si sharton me re
nisa vargje t bardha neper qiell pa fre

kahdo vargje t mija vrapuan neper pipa
kahdo n per murrrane kahdo n per tufane
neper skuta e ,thepa mbi shklambij ku hipa
neper shum humnera ,kam shartu n gjuhë nane

kam shartu shum vargje ,me thelb n, hulumtime
kam shartu ,shum mendje,me,ambicje,, vlere
kam vrapu mbas motesh neper cak t, qdo stine
si nje zog cicrime kur shkon, me cak ere


o un qe jam vet vrapi
i lindur mbi varg
kahdo qe vrapoj,kah do hap mbas hapi
neper skuta t botes n qdo arqipelag


deshta te jem vargu i vargut me fletë
deshta te njoh ,streset,e maskat, ne jetë
deshta te njoh motet ,perse,stinve vijnë
ne varg t, shendrroj,motet,ne fjalë kur n' ne rrijnë

DESHTA TE BEJ DASMAT VARG E RRESHT POETI
deshta te bej,gzimet si nji poemë deti
deshta te bej lotin curril,prej kaltrije
deshta te shkruaj,yllin ne pika mahnije

deshta te shndrroj hanen ne secilin varg
dritqiell qe flet shndritshem ,nga lartsitë aq larg
deshta qdo pikë shiu qe bjen me ,la, fletë
ne varg lulesh t, langut ,me,e ba varg e jetë

deshta me e ba vargun vargjet qe jan t mija
gjithqka qe ka globi me e vargzu,fjalija
deshta me e shkri pyllin me at fllad t lehtsisë
me e ba varg poeti,simbol te knqasisë


deshta me i marr qiellit pikat n diell , t .kuqrremë
deshta me shkru vargun neper degë n ,qdo pemë
deshte me ba varg gurin me plot rrudha
deshta me e shkri vargun kahdo q e,shkon udha

deshta me shkri vargje me nje mendje t hollë
deshta me e shartue vargun me qdo shkollë
deshta me shartu vargun me shejtni
deshta me e pi globin e ne art me e shkri

ti je vet mahnija o varg qe hyn n' pore
kahdo n fenomene ,n materje botrore
ti nxjerrë e shendrron qdo gja n, varg e fjalë
ti je varg qe n ,vargje kurr nuk din me u ndalë

vargu im i vargut me ato vargje t ,gjata
ti je vet theksimi,si ty un nuk pata
tjeter dije ,e germ as fjalë te eksponimit
me ja nxjerrë materjes palcen e kuptimit


shkruar nga poeti xhelal ferizi
nga MITROVICA