Citim:
Postimi origjinal ėshtė bėrė nga lovely
"Kaq" ne kete rast, po e percakton sa po kupton ky dhapjani i shtremt. Dmth sasine. (Nuk munet me kane shume, po nejse..)
Specat te na po kushtojne 1 euro. Kaq lire a?
Specat ne Japoni po kushtojne 2 euro. Kaq shtrejt a?
Te urrej aq shume sa qe te kisha qkye. Koha e tashme. Po e urren tash, jo ne te kaluaren. Plus po e urren pa kufi. Nuk po e percakton sasine e urrejtjes.
Per ty do e haja nje pule ne helli. Kaq shume te dua. (Po i kallxon sa shume po e don, koha e tashme, edhe kjo.Po e percakton sasine e dashurise, perafresisht de. Cncn.
|
Nė kohė dhe nė hapėsirė bėhet dallimi.
E njėjta fjali, mund te kete brenda sa kohėn prezente, hapesiren joprezente (hapesiren prezente kohen joprezente).
Ti mund e thuash:
Keta speca, kushtojne aq.
Askush s'te ndale. Plus edhe tjetri te merr vesh ēka po i thua.
Te gjitha kohet e tjera te fjalise, perveq prezentes, jane abstrakte.
Kur ėshtė abstrakte (kur nuk ėshtė aty) thuhet "Aq", edhe nėse e din sigurte sasine.
Une mbetem te dallimi "ketu" dhe "atje".
Une gjithmone flas sipas parimit: kur nuk e din kuptimin e njė fjale, pyete vet fjalėn.
Pyete ti fjalen "Aq": origjina e saj ėshtė fjala "Atje" (bile shumekush thot "Aqje", "a po shkojme Aqje". Pra, ėshtė tingulli qe krijon "tj"-ja, une te thash me heret "etyqera etyqera" dmth "e te tjera e te tjera" "shihemi qera here" "shihemi tjera here"). Duken primitivizma, por nuk jane aspak te tille.
Kongresi, e ka aprovuar qe bashkimi "KJ" te behet "Q" (bile ne te Kosoves ende nuk jemi pajtu, e jo veq me goje por edhe me shkronja e shkruajme "KJARTĖ" ne vend te "QARTĖ"), por nuk ka dashte me e pranu bashkimin "TJ". Pune e madhe (nesėr njė kongres gjuhe mund te na thot: qiellit duhet me i thane tepsi)