[Psikologu]

Don Jaku shërbeu në Zllakuçan deri në maj të 1973 por la mbas veti rezultate të dukshme: në bashkëpunim me don Tunë Glashoviqin u përmirësua kisha e Zllakuçanit, u përmirësua çelja e kuvendi I motrave të Shën Vinkut, u ndërtuan shumë ndërtesa ekonomike. U bë traditë që meshët të thuhen rregullisht në Zllakuçan dhe Gurrakoc. Pasi që u sëmur rëndë Mons. Nikollë Mini në Prizren, don Jaku e zëvendësoi për disa muaj. Në bashkëpunim me Mons. Nikollë Minin intesifikoi jetën shpirtërore në katedrën e qytetin duke projektuar filma që të kuptohet më mirë kateheza, sidomos për nxënësa. E suksesëshme ishte thirrja për meshtarë si p.sh Anton Nua në Prizren, dr. Prenk Lazi, i ndjeri Lush Lazri nga Zllakuçani , etj. Gjithashtu disa vajza shkuan për murgesha në rregullin e Shejtit Vink Pali dhe Zonjës së Bekuar. Prej majit të vitit 1973 emërohet nga Mons. Joakim Herbuti dhe Mons. Nikë Prela, famullitar në Stubëll, ku punoi deri në gusht të vitit 1989 me rezultate kulminante: e u mbarua kisha e re famullitare e Shën Jozefit dhe e përtrin kishën e vjetër, e cila ka qenë shkolla e parë shqipe e udhëhequr nga famullitari i parë nga Prizreni don Mikel Tarabulluzi më 1905. Ndërtoi rrugë të reja që lidhnin kishën e re dhe të vjetrën dhe me varrezat, ndërsa që kjo u lidh me rrugët magjistrale të vendit dhe Evropës. Thirrjës së tij meshtare iu përgjigjën shumë të reja nga Stubulla për këto kongregate të virgjëreshave: Shën Vink Pali – Provinca e Lubjanës – Slloveni, Provinca e Gracit Austri; Bijat e Dashurisë së Zotit – Zagreb, motrat e nderit Zonja e Bekuar Osjek – Kroaci, motrat e nderit Shën Franjës së Azizit – Cetinë – Mal i Zi, Bazilianet arbreshe nga Sicilia dhe Kalabria me qendër në fshatin Mezzojuso afër qytetit Polermo – Itali. Katehizoi të gjitha shkollat prej tetëvjeçarës deri në fakultet. Me shërbimin e tij mbuloi hapësirë të gjerë nëpër fshatra të largëta siç ishte Dunavi i Epërm 52 km larg. Kështu që mbas një punë tejet intensive dhe të lodhshme sëmuret rëndë, ndërsa Mons. Joakim Herbut dhe Mons. Nikë Prela e transferuan afër poliklinikën e Pejës te kisha kalolike e Pejës dhe atje ka qenë prej 01.12.1989 gjer në maj të vitit 1991, me ç’rast emërohet bashkëpunëtor bashkë me don Franë Sopin famullitar I Klinës. Në Pejë bashkëpunon me motrat e Nënës Tereze duke ua mësuar gjuhën shqipe. Ka bashkëpunuar edhe me motrat e Shën Palit dhe Françeskanët në Klinë. Ka punuar në administratë të famullisë, ndërsa nga institucionet Karitative Evropiane kanë mbledhur shumë të holla për instalimin e nxemjes qendrore që e vënë në banesë dhe ngritjen e kishës famullitare në Klinë e cila do të jetë Shejtorja e Zonjës së Bekuar të Shkodës – mbrojëtëse e popullit shqiptar e shpallur nga Papa Gjon Pali II me rastin e vizitës në Shqipëri më 1993.