[Odise]

Ndodhi e vertete


Nje hoxhe, Mulla V. nuk dinte te lexonte Kuranin, ngase nuk kishte kryer shkollim perkates dhe mbase dukej njeri i mire e emruan - hoxhe. Ne bisede ne nje tubim, njeri i beri nje pyetje hoxhes dhe iu lut ta lexoj ndonje ajet ne Kuran dhe hoxha qe mbante Kuranin me vete, e hapi gjoja po lexon dicka dhe ngase nuk dinte leximin, e mbylli dhe iu tha shkurt te pranishmeve duke ofsha: eh cka po thot qitapi - kuku per mua, e kuku per juve! Ma mire nuk po lexoj hiç! Te gjithe menduan se me mire eshte mos ta dijne te verteten e hidhur.


***

Ndodhi e vertete

Nje musliman Abaz A. shkon per pashke te nje vendas i tij katolik dhe kur hyn ne dhome, plot burra, po pijne e po flasin, te gezuar sa s'ka ma dhe pasi pershendetet me ta, e ulin ne krye te sofres se shtruar me pije e meze dhe ia japin respektin e duhur. Ky ishte edhe pijanec i madh dhe posa e kapi goten e rakise, po i ndegjon me kersheri gostitjet e tyre plot gaz e gezim: eshna e t'past ba mire, e kjofte livdua Krishti! - dhe i cakrronin gotat nderveti - e kur i erdh radha ketij mysafirit me cakrrua goten me tjeret, u tha: eshna e t'plast ba mire teshka e zemres, e kjofte ladrua Krishti! I zoti i shtepise Pjeter B. u ngrit ne kembe i hidheruar dhe po ia terhjeke verejtjen mysafirit (edhepse ishin shoke te mire fort), ndersa mysafiri u ngrit poashtu brof ne kembe dhe iu drejtua me fjalet:
- Shiko ti burro, sot Krishti eshte imi dhe kur te duash ta japi nje dite ne motmot, Muhametin dhe ben me te cka te duash - a more vesh a jo? Te gjithe ia plasen gazit dhe u ulen e po pijne e po bajne bisede gazmore.


***

Ndodhi e vertete

Nje pop shkon mysafir te njeni dhe i zoti i shtepise i ban muhabet e knaqet me te dhe kur vie koha e gjumit, e pyet popin:
- Pop, e po don me fjete me Beben?
- Popi, ia ktheu pak si nervoz: jo more nuk fleje une me femij, se nuk mund ta duroj naten, por po fleje vetem! Dhe popi ra me fjete e kur u zgjua te nesermen, i zoti i shtepise e thirri vajzen e vet, qe t'ia siellte nje kafe (ngase ne mbremje ishte e zene dikund, e nuk e pau popin).
- Beba moj bij, na siell nje kafe per popin! - Dhe Beba mori kafene e hyri ne dhome. Ajo hyri bukuri e rralle, e madhe e bukur, me floke te rregulluara mire, e veshur bukur dhe iu ofrua popit me kafe, duke i sherbyer me miresjellje te kendshme.
I zoti i shtepise, i tha popit:
- Ani pop, a fjete mire a pushove hiç, a si te kaloi nata?
Popi duke luajtur kryet hidherueshem, ia ktheu edhe me nervoz se mbreme, kur ndigjoi pyetjen - a don te flejsh me Beben apo vetem - dhe me zemrim i tha:
- Une nuk jam pop, por jam gomar!