[krijuesiii]

Ushtarë nëpër Shtigje e brigje

Ju u ngritet kur te tjeret heshten
Ju u ngritet kur te gjithe harruan
Harruane se Shqipja ka bije
E nuk janë dorzuar me mijra vjetë.
Ju u ngritët me bekimin e Legjendës
Adem Jasharit dritë tregues i juaj.
Ju u ngritët mbi gjunjezimin e poshtrimin
Ju u ngritrët mbi frikën dhe mallkimin
Që shperndanin pseopolitikanët dhe armiku..
Ju u ngritët mbi errësirën e shekullit.
Ju u ngritët për mos rënë kurr...

Edhe Tokën ua minuan
Atje në kufi.
Në trupin Shqipëtare të ndarë.
Një copëz buke më krip e qep.
Krahrorin mbushur me plumba
Zemren mbushure me trimer e djalëri.
Nga 48 ore në këmbë nëpër Shtigje e Brigje.
Të atdheut te ndarë...
Ishit shume të rinje si lulëkuqet e Pranverës.
Në sytë e juaj kam parë Jetën.
Vetëm në mesin tuaj kam ndiere lumturin e vërtet.
A sa të mirë ishit ma të mirë se Pranvera vetë!

Nga çdo pjese e Atdheut të ndarë...
Ju bashkoj një emër,
Emer drite emer Ushtrie
Ju bashkoje Ushtria Çlirimtare..
As sju ndalte furtuna as plumbi e as vdekja.
Ju ishit me te forte se çdo gje sepse ishit
Vetë pjesa më e ndritshme e Atdheut të ndarë.
E Kaluar ju kishte harruar
E tashmja provon qe t´ju mohoj
E Ardhmje ju Takone djemve si ju.


Ju jeni zanafill dhe vazdhimi i rrugetimit te Lirise.
Ju Vllezerite e gjakut time
Ju dua shume,
Ju kam shpirte
Ju kam jete.
Kam frike se nuk jua pershkruaj heroizmen si duhet...
Juve Drita e syve te mia
Permes jush shijoj jeten
Permes jush shijoj ate copez Lirie KOSOVE..
Me ju ne Pranveren qe do te gjelberoj gjithnje.
Ju Gjaku i Adem Jasharit....
Jeni Dritë-lindja ringjallja shpirtrore.
E ATDHEUT tim...