LUTJA...
LUTJA...
Ndihmo ,zot ,si mė ke ndihmuar,
qė asaj t'ia them njė fjalė.
ti tregoj se sa e cmoj.
Ti ,e din o Zot, se je i madh.
Kur nuk shoh letėr nga ajo,
mė duket se kalon plot njė shekull.
Porse fjalėt qė mi ka shkruar ,
thellė nė mendje mė kanė mbetur.
Mė ndihmo ,Zot ,qė njėherė, ta takoj,
pastaj,t'ia them asaj drejtpėrdrejt.
Se edhe besoj se do t'mė kuptojė,
se ,pse vetėn e quajta "Mbret".
Kur ,ta marrė malli ,pėr vendlindje,
sytė e mi ,o zot, dėrgoja.
Sepse e di qė malli im nuk shuhej,
atėherė ,kur rrugėve tė Francės ,kalėroja.
E din ti,si isha unė ,
Kur tė gjithė ,mė mungonin,
Por tė lutem, zot, ndihmoi,
dhe suksesin le ta korrin.
Nėse ndjehet, ndonjėherė, e vetmuar,
Thuaja ,o Zot, me mua ta ndajė.
Sepse gėzimi i saj ,mė gėzon,
kurse malli i saj ,mė ėshtė mallė.
Pėr fund ,o zot ,tė qofsha falė,
Falma, vetėm njė yll tė madh.
Qė pėrmes tij tė mė dėgjojė ,
kur dua t'a dėgjojė, ajo, ēdo fjalė :oops:
|