Titulli: Vargje nga autori Xhelal Ferizi
Te gjith po te thonė je shpirtė e gjane
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''
nga autori xhelal ferizi liriku ne mergim
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''
te gjith po t' thonė je iliriane
tė kam thėnė se do te jeshė e para
si ylbere me ato lara
qe harkohesh rrethit t' malit
me hjeshue djalė pas djalit
qiell e dhe e per me pi
ne gurra e kroje e bukuri
'''''''''''''
per me sjellė art e mahni
per me sjellė muzat rreth teje
se i ke te shejta ato deje
edhe aromė e ke vet gjakun
porsi e ka era zambakun
sa shum krojet te lakmojnė
sa shkelqimet po t' ngjyrojnė
sa shum kėngėt tė kan k'ndue
sa shum vargjet t' kan rimue
ti ke mbetė legjendė e vargut
sa bilbilat te k'nduen prej s' largut
prej mergate e diaspore
njimend qenke vashė arbnore
qenke e bardhė si lule bregu
qe i sjell erėrat ne lug drejt shtegu
ballė mė ballė per me pergdhelė
fletė me fletė e kush kah t' del
her aroma e her puhija
her erlehta e bukurija
gjith secila vjen per veti
me t 'pergdhelė si lule deti
se ti je lule plot lloje
sa te embel ke art goje
edhe fjalen si floriri
kur ligjron me gjuhė iliri
'''''''''''
zemren te bardhė si bora e shpatit
fjal't e urta si t' dukatit
qe zbutė qenjet prmbi dhe
si ikonė per treqind fe
'''''''''''''
prandaj te vjen mbrapa lakmija
arti e drita e bukurija
te gjith pas teje vijnė si vala
varg e strofa por si njala
neper rima tu u lakue
kush ma bukur me t 'kendue
te vijnė yjet edhe hana
kroje e brigje zalle e rana
edhe vala e gurgullima
ku rrin ti pushon ushtima
---
aty dehet vet qetsija
aty shkrihet vet puhija
flladi i lehtė melankolija
fjala e urtė tingujt magjik
dalin yjet me qerpik
del edhe ndjenja qiellorike
me ti pa urtesitė magjike
edhe fjala ma e perkryer
me ti pa vetullat kthyer
por si kthinat estetike
ne ndoj hark n' pikturė magjike
ashtu vetullat dy i ke
thua n' kupė t' qiellit i ke ble
sepse duken si qiellore
shtrihen ballit si harkore
e i kan format ylberore
edhe i japin hjeshi ballit
dehin lugje e bridhe t' zallit
edhe e nxisin grugullimen
lisa drurin e qetinen
edhe lulet me harlisė
kush ma mirė ne art t' bukurisė
'''''''''
prandaj lmojnė te gjith ne art vlere
porsi gjuha ne ndjenjė sheqere
porsi vet me lmue shejtria
si me ardhė vet dashuria
ashtu vijn kah ti kalimit
te gjitha ndjenjat e kullimit
---
kush me dalė shtyhet ma e para
si shkumbbardhat kah ujvara
veq me te pa e me te shijue
kush mbas shijes tue vrapue
dikush don me t'pa si shndritė
dikush yjet me ti zbritė
---
dikush qehren me t' pershkrue
dikush rrezet me ti lshue
qiell e hana n' kolorite
kalojn tjerė sa shum shpendė dite
her ndoj zog a kanarinė
her ndoj zogzė qe mbanė larminė
her ndoj tjeter me krah ne lara
kush kah ti me dalė ma e para
sa shum dalin andej n' vullnete
porsi valė n' per ujra e dete
lidhen ndjenjat per mirsie
veq pse i shtynė e jotja shije
sepse je si zogzė nder hije
se i ngjanė te urtes muzes te eres
leht kur flet si flladi i veres
prandaj rrezet kan lakmue
ne qehre tende me ndrique
edhe vet ngjyra e dukatit
e ma u bukura shprehja e artit
edhe vijat ne sharm e ngjyra
por si hanė kur te qelet ftyra
prandaj te duan mori arbnore
edhe notat muzikore
edhe tingujt ne rrokje vargu
e sa poet qe te shkruajn prej s largu
se edhe pendat i ke zgjue
sa lirikat i ke shtue
se edhe vargjet ne pendė t poetit
po te vijn pas si gurra t' detit
kush me te shkrue kush me t' pershkrue
kahdo artin tue lakue
kush kah vargu e kush kah rima
kush si zog e kanarina
gjithkush germen tue ligjrue
ne stil te vet gjithkush tue kndue
veq per ty moj muzė fushore
kan me kndue vargjet arbnore
'''''''''''''''''''
nga autori xhelal ferizi liriku ne mergim
'''''''''''''''''''''''''''''''
|