[Ignis]

Në rrugët e lotëve lumenj më fto
të vij me varkë të të marr
një ninullë të ëmbël të t`këndoj
me nota qendisur prej mallit zjarr.

Melodisë të brishtë vargje t’i thur
për detin tim kaq të egërsuar
për pikën e lotit ,për pikën e shiut
për dashurin tonë që dallga përpiu

Për ty e shtrenjta ime idilë
të mbështjell më të madhen hajmali
syri i epur mos t’na gjej
dallgët të bëhen elegji

Pulbardhat të bëhen zana
qerpikët e lodhur t’na mbyllin ngadalë
në ëndërr t’na dërgojnë përsëri
si foshnjat t’na tundin të qetat valë

Dhe ne të dy mes detit udhëtar
përreth nesh vetëm kaltërsi
veshet kurreshtare mos t'na dëgjojnë
fjalet që kaq vjet kem burgosur n’gji..........