[Era1]

"Tú, que nunca serás"

Sábado fue, y capricho el beso dado,
capricho de varón, audaz y fino,
mas fue dulce el capricho masculino
a este mi corazón, lobezno alado.

No es que crea, no creo, si inclinado
sobre mis manos te sentí divino,
y me embriagué. Comprendo que este vino
no es para mí, mas juega y rueda el dado.

Yo soy esa mujer que vive alerta,
tú el tremendo varón que se despierta
en un torrente que se ensancha en río,

y más se encrespa mientras corre y poda.
Ah, me resisto, más me tiene toda,
tú, que nunca serás del todo mío.

Ti, që kurrë nuk do jesh.

E shtunë qe, dhe kapriço puthja e dhënë,
kapriço mashkulli,trim dhe elegant,
më e ëmbël ishte kapriçua mashkullore
në zemrën time, këlysh ujku me krahë.

Nuk është që besoj, nuk besoj, të pjerrët
mbi duart e mia të ndjeva hyjnor,
dhe dehem. Kuptoj që kjo verë nuk
nuk është për mua, më shumë luan dhe rrotullon zaret.

Unë jam ajo grua që jeton syhapur,
ti mashkulli i tmerrshëm që zgjon
një përrua që kthehet në lum,

dhe më shumë ashpërsohet ndërsa vrapon dhe cungohet.
Ah, rezistoj, më shumë më mban gjithçka,
ti, që kurrë nuk do jesh i gjithi imi.

Perkthyer nga spanjishtja dhe pershtatur ne shqip nga Era