[Jana]

Kur keni rënë në dashuri për herë të parë?

-Kur isha 8 vjeçe mbaj mend që te gjithë heronjtë e filmave dhe të përrallave ia dedikoja një shokut të klasës? Quhet kjo dashuri?

A jeni e dashuruar aktualisht?

-Po.

Cili është djali që jua ka rrëmbyer zemrën? Mund ta dimë?

-Asgjë nuk ndryshon edhe po ta them emrin e tij, ose jo...

Si jeni njohur?

-Thjesht në biznesin e artit.

Sa kohë keni së bashku?

-Ne njihemi prej më shumë se 3 vitesh. Po tani kemi filluar të shpenzojmë më shumë kohë së bashku.

Sa e rëndësishme është për ju dashuria dhe ndjenjat?

-Rëndësia e ndjenjave për mua është domosdoshmëri për të kontrolluar gjysmën e gjërave të tjera të rëndësishme.

A besoni se ajo mund të zgjasë përgjithmonë?

-Sikur ajo të ekzistonte e vetme pa u përleshur me nevoja të tjera jetësore, të përfshijmë këtu stresin e jetës, paranë apo përkushtimin për mbijetesë edhe mundet. Por ne nuk mund ta provojmë, sepse si qenie njerëzore që jemi nuk mund t’i shmangim të gjitha këto.

Keni rënë shpesh në dashuri?

-Çdo lidhje e imja ka qenë një dashuri, por asnjëra s’i ka ngjarë tjetrës.

A keni bërë ndonjëherë marrëzi për hir të dashurisë?

-Dashuria s’mund të quhet dashuri nëse s’ka doza aventure që ne të gjithë i bëjmë në emër të saj dhe kjo i veçon të dashurit nga shokët. Dhe aventura s’mund të quhet e tille nëse nuk është marrëzi.

Cila është marrëzia më e madhe që ju keni bërë për të?

-Marrëzitë mund t’i trajtosh për mrekulli dhe t’i duash vetëm për aq kohë sa janë vetëm sekreti yt dhe nuk përsëriten më në të njëjtën mënyrë.

A i pëlqeni fëmijët?

-Po.

Sa fëmijë do të donit të kishit?

-Shumë.

Sa kujdeseni për pamjen tuaj të jashtme?

-Për vetë natyrën e punës time më duhet të kujdesem vazhdimisht.

Cili është stili juaj i veshjes? Cila firmë?

-Më pëlqejnë modelet klasike, por edhe shumë moderne. Varet nga vendi ku shkoj dhe qëllimi për të cilin ndodhem atje. Nuk jam strikt për asnjë firmë në veçanti por veshje të veçanta janë zgjedhjet e mia.

Sa shpesh vini në Shqipëri?

-Sa herë mendoj se jam vonuar shumë.

Çfarë do t’ju joshte për të ardhur dhe jetuar në Shqipëri?

-Emri Shqipëri do të ishte mjaft po të asimilohej në dimensione të përshtatshme kohore.

A i ruani lidhjet me miqtë e vjetër?

-Sigurisht. Ata janë një provë e bukur e së kaluarës time.

A keni shoqe të ngushtë?

-Në çdo vend që kam lënë pas kam lënë edhe shoqe të ngushta.

A besoni në fat?

-Besoj shumë...por po aq shumë besoj edhe në përgjegjësinë dhe mundësinë e secilit prej nesh për ta ndryshuar atë.

Po në Zot?

-Besoj në Zot. Sigurisht s’ka asnjë provë të ekzistencës së tij ashtu siç edhe nuk ka provë për të kundërtën por mendoj që bota dhe ne njerëzit e saj bëhemi më humanë duke besuar tek Ai.

Çfarë natyre jeni: E brishtë apo e fortë?

-Them se i kam të dyja. Por natyra e fortë ka dominuar në jetën time dhe kjo jo si zgjedhje e imja por si domosdoshmëri për vetë natyrën e egër të konkurrencës të biznesit tim. Shumë vajza të bukura dhe të talentuara janë tërhequr dhe kam dëgjuar shume shpesh pyetjen si e përballon këtë stres?

Dhe cila është përgjigjja juaj?

-Ja që ia dal...(qesh) Kur keni qarë për herë të fundit?

-S’e mbaj mend... me sa duket ka kaluar një kohë e gjatë..(qesh)

A keni përjetuar ndonjëherë çaste depresive?

-A thua ekziston një njeri që s’ka kaluar çaste depresive?

A keni shkuar ndonjëherë te psikologu?

-Po.

Pra, besoni tek ndihma e psikologut?

-Besoj dhe e kam ndjerë prezencën e kësaj shkence kaq të bukur. Them se psikologjia ndryshe nga të tjera shkenca është shkenca ku ende pa përvetësuar teorinë e saj mund të prekesh faktin. Asnjëri nga ne nuk trajton, vë re dhe gjykon veten ashtu si gjykon të tjerët dhe gjërat përrethkëtij universi. Vetëm para një psikologu mund të ndjehesh i zakonshëm, komod të flasësh për veten, i vetmi vend ku mund ta takosh veten dhe të lejosh ta njohësh atë ashtu si je në realitet. Pse nuk e bëjmë shpesh? Sepse nuk është bërë ende kulturë, mënyrë të njohësh dhe të flasësh për veten më shumë se njeh dhe flet për të tjerët. Them se janë prezent doza egoizmi dhe frike njëkohësisht në këtë aspekt, për të cilat tani ka shumë mundësi të luftohen. Shpesh kur mendoj për të vazhduar një shkollë të lartë krejt ndryshe nga arti mendja më shkon te psikologjia.

Ku e shihni veten pas dhjetë vitesh?

-Do pëlqeja ta shikoja atje ku qëllimet e Valbonës