[jonuzi]

Se pse vepronte kështu, një gjë ishte e qartë, ai nuk donte t’ia tregoj dikujt atë që ndjente, besniku më të mirë se ditari i tij i cili që shtat vite e shoqëronte nuk kishte, andaj shkruante, shkruante, shkruante që një ditë asaj t’i tregoj se pa marr parasysh të gjitha ai vazhdonte që pandërprerë ta donte.............

15.01......

Shpesh mendonte se si disa gjëra thjesht nuk ishin duke funksionuar dhe nga ky shkak ishte duke humbur shumë kohë, por ishte i vendosur që këto gjëra të vijnë në binarët e tyre. Një sfidë të madhe e kishte tani me raportet e punës, ai thoshte të shohim se si do të përshëndetem me to dhe natyrisht se gjëja tjetër që më intereson ta di se si do të shkoj është edhe qëndrimi i Asaj. Sonte në orët e vona Asaj i shkroi në një sms kështu “tung ......, si je, pse nuk përgjigjesh, ti e di mirë se unë në çdo moment mendoj për ty. Ty duhesh të kesh pak respekt ndaj asaj që unë ndje për ty, të lutem më kupto.....”, ndoshta ishte duke bërë gabim, ajo edhe nuk do ta meritonte këtë respekt, por kishte thënë se nuk ishte si të tjerët, mikesha e tij do të ketë respektin si gjithnjë, donte që ndershmëria të jetë e përjetshme, sa do që kjo histori u stërzgjat, e shihte se aq më shumë që mendonte për të aq më shumë për të lindin mistere, mikesha e tij duhej ta kuptonte se e donte më shumë se mike, a nuk ishte kjo një gjë e rëndësishme për atë, nuk e dinte, ajo e dinte këtë më mirë se vet ai, por do të dëshironte që edhe ajo ta shikonte më shumë se një mik të saj.........




17.01......

Ironike por shumë e vërtet, edhe pse për çdo moment mendonte për të, ishin mbushur plotë 37 ditë që nuk e kishte parë dhe që shume ditë që kishin humbur çdo kontakt. Të nesërmen kishin një aktivitet