[Domira]

Postimi origjinal është bërë nga Zero Cool

Një natë mora një telefonatë nga një mik i mirë .
U ndieva shumë mirë nga telefonata e tij. Gjëja e parë që më pyeti ishte :
- Si je ?
Nuk e di pse iu përgjigja :
- Ndihem i vetmuar !
Dëshiron të flasim ? - më tha .
Iu përgjigja - Po !
Dhe ai menjëherë më tha : Dëshiron të vi në shtëpinë tënde dhe të flasim ?
Unë iu përgjigja - Po !
Ula telefonin dhe për 15 minuta shoku im ishte para derës duke i rënë ziles .
I fola për orë të tëra për gjithçka , për punën time , familjen , të fejuarën , për dyshimet e mia , dhe ai më dëgjonte gjithmonë me kujdes .
Pa kujtuar ishte zbardhur , ndihesha i shlodhur mendërisht ,u ndieva mirë nga shoqëria e tij , mbi të gjitha nga dëgjimi i tij ,më bëri të kuptoj gabimet e mia . Ndihesha shumë më mirë , dhe kur ai e vuri re që ndihesha mirë më tha : - Mirë ! Tani që ndihesh më mirë , unë po iki në punë .
U çudita dhe i thashë : - Përse nuk më lajmërove që do ikje në punë ?
Shiko sa është ora dhe ti nuk ke flejtur fare , të humba gjithë kohën këtë natë !
Ai qeshi dhe më tha : - S'ka problem , për këtë janë miqtë !
U ndieva i lumtur dhe krenar që kisha një mik të tillë .
E përcolla deri te dera e jashtme e shtëpisë dhe ndërsa ai po shkonte drejt makinës i bërtita nga larg : - Tani çdo gjë është në rregull , po përse më telefonove aq vonë mbrëmë ?
Ai u kthye drejt meje dhe më tha me zë ulët që dëshironte të më jepte një lajm , dhe unë i thashë : - Çfarë ka ndodhur ?
Mu përgjigj : - Shkova tek doktori , dhe ai më tha që jam shumë sëmurë ..
Unë ngela pa fjalë , por ai buzëqeshi dhe më tha : Do të flasim përsëri , të uroj një ditë të bukur !
Ktheu kurrizin dhe iku .Mu desh pak kohë që të vija në vete dhe pyesja veten : Përse kur më pyeti si isha , unë harrova ta pyes për veten e tij dhe fola vetëm për vete ?
Ku e gjeti forcën të më buzëqeshte ,të më jepte kurajë ,të më thoshte gjithçka , në atë situatë që gjendej ? Kjo është e pabesueshme !
Që nga ai moment jeta ime ndryshoi .
Tani jam më pak dramatik për problemet e mia ,dhe luftoj shumë për gjërat e bukura në jetë .Tani iu kushtoj shumë kohë njerëzve që dua dhe problemeve të tyre ...
I uroj ata të kenë një ditë të bukur dhe iu kujtoj se : Ai që nuk rron për të ndihmuar të tjerët , nuk ia vlen të jetojë...

Jeta është si një shkallë , nëse ti shikon lart do të jesh gjithmonë i fundit në rresht ,por nëse ti shikon poshtë do të shohësh që janë të shumtë njerëzit që do të dëshironin të ishin në vendin tënd !

e huazuar.

ZC, a e din se gjithmon ki dit me i zgjedh dhe shkru keto lloj te tregimeve :) FLM e te lumte!