[Naki]

Solidariteti me të varfurit,me bashkëkombasit tonë me pleqët dhe jetimët që kanë mbetur ne mëshirën e shtrirjes së dorës,kërkon mbështetje dhe ndihmë.
Ne nuk duhet të besojmë dhe të kërkojmë nevojtarët,në rrethet e ngushta dhe të gjëra familjare ke ku mund të shohësh mjerimë.
Më e keqja është kur ndëgjonë që ka humbur rahmeti ndaj pleqëve,prindërve,koha e rinis ju ka ikur dhe shëndeti i këqësuar nuk i lënë të kërkojnë punë për të fituar kafshaten e gojës.
Fëmijët e tyre shetitin në metropolet evropiane me xhepat plot,ndërsa prindi i tyre vuanë për 1 liter qumshtë.
Sikur të gjithë të kryenin obligimet familjare,shtrirjen e dorës së solidarizimit për nevojtarët që nuk kanë mundësi të fitojnë kafshaten e gojës varfërija do të minimizohej.

Ne shoqërin tonë kemi shumë budallakë dhe parazitë,keqëpërdorues dhe mashtues,
një është e sigurtë nuk mund një i moshuar me një penzion 70 euro të mbijetojë edhe ky grupë kerkon të trajtohet dhe të ndihmohet.
Një fqinjë i prindërve të mi veren e kaluar më thoshte mos më m"ardhë marre isha dalë në rrugë si lypsë nuk jetohet me një penzion , Fëmijët e mi që jetojnë në suedi nuk qajnë koken për neve.

Nga të ardhurat e mia ndaj qdo muajë 5 % për dy familje të moshuara dhe sa të kanë nevojë do të jemë përkrah tyre.