[4peace]

...



[b] „Kemi frikë të ndryshohemi dhe për këtë arsye nuk e shohim domosdoshmërinë për ndryshim.“






Shohim idenë. Për shkak të gjuhës sonë të gabuar, formimit (arsimimit) të gabuar, mosditurisë sonë dhe mangësisë së të kuptuarit (këtë ide) e komentojmë në përputhshmëri me „normën“, me mënyrën akademike, të kuptuarit e (gjithë)pranuar, qoftë ai politik, religjioz apo akademik.





Me fjalë tjera pranojmë STATUS QUO-në. Kjo është kështu sepse kemi frikë të ndryshohemi. I frigohemi ndryshimeve dhe për këtë rasye nuk shohim nevojë për ndryshim. E mbulojmë nevojën për ndryshim, të vërtetën që është rreth nesh, situatën e njëmendtë të botës, dhimbjen, vuajtjen, pasigurinë e botës. Nuk mendoj (me këtë) vetëm në terrorizëm por në pasigurinë e jetës, gjë që, natyrisht, sot përfshinë edhe terrorizmin – nuk duam ta shohim këtë. Këto na shqetësojnë shumë, tmerrojnë dhe në këtë mënyrë i mbulojmë me iluzion. Çdo pjesëz së jetës e përmbushim me iluzion.






Këtë e bëjmë si grupacion, në partitë politike, sikur qeveritë. Të gjithë kanë mënyrat e veta të veprimit si ta mbulojnë të vërtetën me këtë truk. Cila është zgjidhja? Si mund të dalim nga kjo?













...