[shaban cakolli]

LOT I DEHUR

Zbret ngadalë bebëzave të mia
Udhëve të shpirtit heshtja me ndjek
Mes vargjeve strukem si dallëndyshe
Me krahë të thyer drejt qiellit të vendlidjes
Vrapoj këto ditë marsi a prilli i thyer
Mes erërash më mbëshjell edhe sot?
Lëshoje fjalën në varg poete dhe nisu
Kacafytje është jeta të ende ferrit të Dantes
Mes ishullit lëshoje një zë njeriu të pret në breg
Hijet e shpirtërave lë të ikin nga kjo orë
Zhurmë dëgjoj në kufirin e ndarjes a zëri im
Rritet me Ty atdheu im i grisur edhe sot
Nëpër harta gjeografike bota luan me fatin tim?
Lot i dehur në mallin që përvelon