[lirik]

*Bilbilit që shtegton


*Shkruan xhelal ferizi

*në qoftë se o zog shkon tu flutrue
*me cicërimen që shkrinë shtegtarë
*vendit tim ti me i tregue
*thuaj të ësht tha nji mërgimtarë

*thuaj se varë në fije t' qerpikut
*loti i dhimbshëm i pikon
*tregoj sharrit e pashtrikut
*mitrovices që rënkon

nga cicërima e jote e sqepit
le ta dijë dheu gurë e zallë
tregoj malit fushë e shkrepit
se po digjem gjith me mallë

e kur të ulesh me pushue
në fushë dardane e mbi drenicë
thuej se motet më kan përvlue
ta dijë rrafsh e qiqavicë

e kur të ndalesh nëpër kroje
në lugina e nder burime
me at vaj ti që nxjerr goje
thuaj se tha ësht zemra ime

kur të ndalesh n, për degë lisi
mal me mal ku i thonë shqipni
n' qoftë se sheh kund bardhsi plisi
thuaj s e u dogja për etni

tregoj shkrepit e majave tjera
kah rugova gurgullon
kahdo në shndritje shkrinë pranvera
kahdo flitet gjuha jonë

o bilbil krahshkruar me gushë
kur të biesh përmbi tropojë
kah mbi shkodra e në lezhë mbi fushë
thuaj se shpirti me ësht ba plojë

e kur t' flutrosh kah buna e deti
vala valen ku e harkon
thuaj se më thau i zi gyrbeti
thuaj se në gji joshja po më vlon

thuaja mallin edhe drinit
vjoses bunes e semanit
matit dibres edhe ulqinit
anë e mbanë mbi dhe t' dardanit

kahdo sheh fusha e grunaja
neper mat e albulenë
n'myzeqe mbi fusha t' mdhaja
përmbi korqë e tepelenë

tregoj vlores e gjirit jon
edhe kepit e atij zallit
thuaj se shpirtin ma pervlon
plot kujtime zjarri i mallit

kahdo shkon bilbil me lara
të fala kahdo në gurë e dhe
kur të dalin fusha e ara
thuaj se u dogj nji moshë e re

kur t'flutrosh kah kaqaniku
mbi pollog e mbi tetovë
struga e ohri e iliriku
përmbi diber e kërqovë

fol andej me qdo fije fjere
me at fllad e me freski
ti bilbil o zog pranvere
dil kah kuksi e' n' peshkopi

në maja të larta e kah valbona
mbi mirditë e dukagjin
kahdo shndrijnë ah viset tona
kah kullon i bardhi drin

edhe kah ibri me zallina
ku e kthen vala përmbi erë
at shkumbardhen në breg n 'ledina
ku njomson e bardha verë

dil bilbil nëpër burime
mbi qytete e mbi qdo fshat
kah do shtrinë shqipnija ime
mbi delvinë e lazarat


fluturo përmbi ato brigje
ndalu në shkurre në dushk e glli
kah butrinti në ato shtigje
dil në erzen e mbi danglli

ndalu në fllad e ndalu në hije
mos harro për vyshkjen tonë
në qdo pllambë e dhe etnije
kahdo me kangë ti fluturon

pike mallin e mergimtarit
në qdo anë mbi gurë e dhe
edhe lotin e gyrbetqarit
dru as gurë mos le pa bre

kur mbi druj e fletë qetine
mbi ahije të ndalet udha
mos harro o shpendë mahnije
me vajtue për halle e rrudha

edhe për mija ato qeliza
që qdo njena në gjuhë të vet
digjet për erna e puhiza
qe brushojnë mbi grunë e det

kur cicrrimen në gjuh të nanes
edhe dënesjen të dridhur ty
ta ken pa rrezet e hanes
mbi lot tua kan me u thy

mos harro dil kah qameria
kah flutron e mbi follorinë
anë e mbanë mbi vise te mija
me sqep te bukur e cicerimë

edhe n' preshevë e ne anë te malit
mbi malsi ne grudë e hot
plav guci ne bardh t' temalit
mbi kastrat e bardhanjot

Në SHKODER LOKEN E Në FUSHë KRUJë
E MBI KALA Në ATA GURë
GUR E DHEUT ME SQEP IA THUAJ
SE PO DIGJEM PëR AT NURë

SE PO VYSHKEM E MALLëNGJEHEM
se po ndryshkem nëpër mote
në dhe të huaj jetim po ndjehem
po më djegë nanë largsija jote

thuaj bilbil dridhu qerpikut
nëpër brigje e nëpër shkurre
bregut të jonit e adriatikut
nëpër valë t' qdo uji e gurre

kahdo i ka në kullim shqipnija
nana e jonë e lashtë etnike
thuaj në dhe t' huaj tu dogj etnija
me at kangë tande melodike

dil mbi pejë e mbi gjakovë
përmbi shkup e mbi prishtinë
në fusha t' gjera mbi kosovë
ku e kan yjet dashurinë

edhe u thuaj se per ato vise
tha ësht gjaku i damarit

ku dikur nder tonat fise
perkundë jemë me gjuhë t' shqiptarit

SOT HARRUE TI NANë NA KE
KAH SHPERNDA JEMI N' MEJRIME
LOTIN N' SY PëR GURë E DHE
NUK NA E SHEH NëPëR MëRGIME


NE PER TY AH ME MILIONA
KAHDO JEMI BIJT SHPëRNDA
SHOHIM ENDëRR VISET TONA
THUAJ BILBIL NE JEMI THA

KSHTU MI THUAJ FLETES E DEGES
EDHE BLINIT DUSHK E MALIT
FLET QERSHIJE MAN FTUE SHEGES
DO Të VUAJM BREZAT DJAL PAS DJALIT


SIQ PO VUAN EDHE SOT ARBRESHI
PERMBI DHE E TJERë TU U DRIDHë
MI THUAJ DIELLIT Që TE VESHI
NANë SHQIPNISë NJI BESë ME E LIDHë

MI THUAJ PRA O TI BILBIL
KAHDO SHKON NDER LULE E FLETë
PERMBI GONGJE E KARAJFIL
THUAJ ATDHEUT NA KTHE NE JETë

SHKO BIBIL TI N' PER QDO HIJE
N' PER QDO SYTH E N' PER QDO PIP
na i dërgo kto lot mërzije
malin tonë për gjuhen shqip


e mos le kund bimë as fije
për pa e thirrë me të dashurin emer
thuaj të lashtes nanë shqipnije
mergimtart të duan me zemer

thuaj s e vuajn për dushk e bari
vuajn për bjeshkë per stane e gllija
thuaj se vuajn digjen si zhari
për per ato arra e lajthija

edhe per miser me grunaja
kah valzojn si vala e detit
kah kavalli e gjuraja
i luajn kreshta e gurë te shkrepit


thuaj se vuajn edhe për dele
vuajn për t' pa edhe dhen e dhi
neper fusha e zabele
kah kullosin n' dushk e glli

THUAJ BILBIL TI ME GJUHë TANDE
PER KëT SHKRUMB TE MERGIMTARIT
THUEJ PA KRAH KAN MBETë SI KRANDE
PA I NJOMSUE AI DHEU I T' PARIT


SHKRUAR NGA XHELAL FERIZI MERGIMTARI NGA MITROVICA E KOSOVES
KRIJUESI I VARGJEVE