[Kontinenti]

Fjala prezantim

Ndersa po shikoja forumin me shkuan syte tek prezantimi i anetareve
Fjala prezantim eshte nje fjale e paster shqipe.
Le ta shikojme sebashku.
Por, te mos harrojme se dhe tek fjala artizanale kemi pjesen zane qe kete pjese e kemi dhe tek fjala prezantim, prezent.
Mrekullia e gjuhes shqipe eshte se po me keto dy pjese eshte ndertuar dhe fjala prezantim qe ka nje kuptim krej tjeter nga fjalet qe permendem me lart.
Le ta ndajme pra.
Kemi; prezantim fjale e cila ndahet; pre + zant + im
Po keshtu te njejten fjale kemi; prezent qe ndahet ne; pre + zent
Pjesen pre sic e kemi shpjeguar dhe me lart tek fjalet e tjera, kemi te parën - te parit - shikimin.
Tek te parit kemi dhe numurin nje, pra kur themi; i pari apo e para dhe numuri nje ne kete rast, eshte ai qe shikohet ne fillim fare, pra i pari apo e para
Kete pjese e kemi dhe tek fjala prehistori etj. se nuk dua te zgjatem me nje pjese qe e kemi bere nje here.
Tani tek fjala prezantim na ka mbetur ajo pjesa zant e cila tek e njejta fjale kur merr formen e perballesise e te dukshmes etj. e kemi si; prezent ketu pra, tek pjesa zent kemi vetem ndryshimin e nje germe nga a tek e. por qe nuk ka asnje ndryshim ashtu sic ndodh shpesh ne fjalet e gjuhes shqipe dhe gati te cdo gjuhe tjeter.
Pra, me qe na ka mbetur ajo pjesa zent te shohim se cfar kuptimi ka ajo dhe cfar do kjo pjese tek fjala prezantim?
Sic e thame, pjeseza pre shpreh te parin, veshtrimin, dukjen etj.
Kurse pjesa zent nuk eshte asgje tjeter vetem se; e zena e kapura.
Se cfar eshte nje prezantim, kuptimin qe e ka si fjale, kete e dime te gjithe sepse koncepti eshte shume i thjeshte per t'u kuptuar.
Por, etimologjikisht le ta shohim me ngadale se si e ka lindjen e saj kjo fjale shqipe qe shume prej nesh e mendojne si nje fjale te huaj...apo si fjale latine.
Tani pjesa pre e thame qe shpreh te parit - shikimin etj. kurse pjesa zant - zent nuk shpreh asgje tjeter vetem se zënien - të zënurit - të zanurit - të xanurit etj.
Eshte po i njejti kuptim si tek fjala zanë (zana e malit).
Kurse ne fjalen prezantim kuptimi i saj eshte sic e dime te gjithe kur, dikush na prezanton, apo na paraqet tek dikush tjeter duke na shkaktuar njohjen me te.
Tani etimologjikisht tek kjo fjale, kemi mberthimin, zenien.
Fjala prezantim - prezent ka lidhje se pari me shikimin, me te paren, me veshtrimin etj.
Tek pjesa e dyte e fjales, kemi zenen, te zenit, te xanurit etj.
Pra kuptimi i sakte i fjales prezantim eshte; ajo qe shikimi kap, ze, mberthen, sepse vete kjo fjale e thote kete kuptim ne te gjithe trupin e saj apo ndertimin e saj e cila eshte formuar nga foljet shqipe me pa dhe me zënë prej ketej dalim ne perfundimin se; kjo fjale eshte 100% shqipe, te cilen e perdorin pothuajse te gjitha gjuhet e Europes. Ndersa shikimi apo te parit keto gjuhe e kane ndryshe nga shqipja, kurse fjalen prezantim e perdorin gjeresisht pa e ditur as ata vete qe po thone dy fjale shqipe.
Po ashtu edhe te zënit te kapurit, etj, asnje nga keto gjuhe nuk e ka si shqipja, dhe pikerisht kete folje, gjuhet Europiane e kane tek fjala prezantim.
Fjala prezantim mund te thuhet sipas stilit te vjeter pellazg ne kete menyre; të parit e zë (shikimi e ze) sepse kur ndodh dukuria e prezantimit, neve jemi perballe dikujt qe i japim doren etj. njihemi dhe flasim me te, sepse po ky njeri me te cilin na prezantuan, po te na shikonte ne rruge nje dite me pare psh, te parit e tij. nuk do te na zinte, ashtu sic na zuri kur dikush na praqiti tek ai.
Pra, ne kete rast folja me pa eshte e perdorur tmerresisht e forte ne koncepte psikologjike. E them kete se ai dikushi qe na njohen, i ka syte ne balle dhe shikimin apo te parit e ka ne rregull, por ja qe nuk na shikonte neve se, sepse nuk na kishin paraqitur tek ai, pra nuk na kishin prezantuar tek ai.
Ky perfundim deshmon se, te paraardhesit tane pellazget, nuk ka munguar asnje cast psikologjia dhe sipas vete zberthimit te fjales prezantim kjo psikologji, nuk del si e rastesishme, popullore, apo thjeshte si nje talent qe e kane disa njerez te pa shkolluar.
Vete ndertimi i kesaj fjale deshmon se kjo psikologji, nuk ka qene e pa ndergjegjshme tek pellazget, tek arberit, por ka qene e mirestudiuar, ka qene e ndergjegjshme dhe fjala prezantim nuk besoj se mund te marr mbi vete persaktimin si naiv, ne qofte se them se kjo fjale eshte e ndertuar nga gjuhtare te mirfillte dhe nuk eshte aspak e rastesishme e ardhur nga urtesia popullore sic ndodh ne shume gjera te tjera neper popuj te ndryshem te botes.
Tek fjala prezantim kemi nje kompozite te perkryer qe do ta quja dhe si kompozite e stilit akademik, e formuar nga profesionaliste te gjuhes, nga akademike te mirfillte.
Po ku jane keta akademike?
Ne kemi vetem punimet e tyre, deshmine e forte dhe te pa mohueshme qe na kane lene.
Por, le te vazhdojme me tej.
Po greket? Si e kane greket kete fjale?
Greket kete fjale e kane si; parusia.
Tek jo fjale qe perdorin greket...cfar shikojme ne fillimin e saj? Cfar kemi tek tre germat e fillimit?
A nuk kemi fjalen shqipe par - parë - me pa etj?
Po si e kane greket foljen me pa?
Ne asnje vend foljet greke nuk lidhen me foljen shqipe me pa.
Atehere a nuk kemi ketu nje pohim te forte dhe te vete gjuhes greke e cila i thote gjuhes shqipe - Unë të kam Mëmë!
Pjesa usia a ju shkon ne mend se cila eshte?
Eshte perseri folja shqipe me zënë por e kryer.
Psh - u zi (uji etj.) (gjithashtu dhe u kap, pra u zu)
U zu ( u kap etj.)
Por a nuk thame me lart se fjala prezantim ka lidhje me shikimin dhe me të zënurit?
A nuk eshte vete gjuha greke ne anen e etimologjise?
Ndryshe jane vete greket dhe, ndryshe eshte gjuha.
Gjuha greke nuk genjen.
Nje gjuhe thote vetem te verteten.
Greket ne fjalorin etyre te perditshem, perdorin shpesh fjalen stin usia
Ajo stin ka kuptimin në pra, në punë psh. stin dhulja.
Kurse shprehjen stin usia e perdorin per te nxjerre origjinen e nje veprimi, fillimin e nje ngjarje etj.
Tani, jo vete greket, por gjuha greke e cila nuk njeh asnje mashtrim na tregon se, perdor fjale te Mëmës shqipe sipas kuptimit primar te saj.
Tek shprehja stin usia greket nuk thone asgje tjeter por vetem se ne kuptimin në zënie pra ketu e kane kuptimin e origjines, pra kur filloi te krijohej nje veprimtari, ne dukuri etj. pra, kur ajo iks gje, u zu, u kap, u formua, etj.
Gjinite e emrave i kemi, femerore, mashkullore dhe asnjanjese.
Valle e rastit eshte qe greket ne kete rast, fjalen asnjanjese e kane udhetero?
Kurse nga ana tjeter emri i heroit Homerik Odiseut, fillon me germen O ne greqisht dhe rruges apo udhes, greket i thone odhos kurse ajo qe i ben te tradhetohen ne origjinen e gjuhes, tek fjalet qe permendem, eshte termi udhetero i cili fillon i pa ndryshueshem sic ka patur origjinen e tij. Direkt me germen U sic eshte dhe sot ne gjuhen shqipe-pellazge.
C'dua te them me kete?
Ne gjuhesi, greket fjalen asnjanjese e kane udhetero qe do te thote ne udhe - ne rruge pra nuk eshte e askujt, as ketej e as andej.
Ne rastin gjuhesor, fjala udhetero do te thote, as femerore e as mashkullore, pra asnjanjese.
Me qe kemi ne dore fjalen prezantim - prezent, da te shtoj se, edhe kur kemi ndryshimin e germes A me germen E perseri kemi foljen me zënë (me zanë) ne te gjitha rastet, sepse latinet apo italianet e sotem nuk e thone si prezantim por e thone si prezentazione, anglisht e thone; prezent e keshtu me rradhe.
Mbas te gjithe kesaj analize, detyrimisht dalim ne perfundimin se; fjala prezantim - prezent, etj. nuk eshte asgje tjeter vetem se nje fjale e paster e gjuhes shqipe.

Ka kundershtim deri ketu?
___________________________