[Kercovari]

E nderuara Drita
Te rinjte te cilit edhe pengesat me te fogla i shohin si fakator percjelles ne jeten e tyre,aspak nuk perputhen me aftesit psikollogjike te individit,e aq me pak me instinktin e te menduarit.Por,te jetosh gjithmon ne ndjenjen e friges,mund te ndodhe qe individi te humbas edhe shpresen per te u bere balle svidave te cilat e presin,dhe keshtu fitohet nje ndjenje e demoralizimit dhe simptome te natyrave te ndryshme,deri ne humbje te vullnetit per te jetuar.
Efektet negative te cilat bejne te pasigurt njeriun ne te shumten e rasteve eshte edhe papunsija,pastaj,gridjet ne familje,zhivilli qe prej femirije deri ne stadiumen e pubertetit ne nje gjendje te mjerueshme(skamje),mungesa e suksesit ne shkolle,natyrisht edhe luftrat jene shkaku me i madhe si faktor percjelles i pasiguris,etj.
Une nuk jeme psikollog qe mund te konstatoj ne detaje se prej nga vjen friga,por une do te mundohem te pershkruaj ate qe kam perjetuar edhe vete,sidomosh periodin pas pubertetit.
Ndoshta jo edhe pa arsy ate bote me kaploi nje frige e cila me vuri ne binaret e nje pasigurie nga e cila me dukeshte se nuk kam rrugdalje tjeter perpos te zhdukem nga kjo jete.Endrrat e trishtueshme me benin edhe me te veshtir jeten sa qe,nuke i gezohesha as dites e lere me nates.
Terre diten kisha parandjenja se do te vdisnin prindrit,me te cilit isha i lidhur shpirterisht,ne veqanti me te atin i cili ate koh ishte edhe i burgosur politikisht ne kazamatin Titist te Idrizoves,i cili edhe sot ekesaj dite eshte edhe burgu famkeq per Shqiptaret.Sa here qe mersha trenin te udhtoj per ne shkolle me dukeshte se do te gjeje edhe une vdekjen,dhe keshtu ajo frige e vdekjes me u be edhe percelles i jetes,por,shpeshher kjo frige me bente edhe te lumtur,dhe i thosha vetit:Po c`ka nese vdes?.
S`di se jetove me kete ankth,kur nje nate qaty kah darka u hape dera e shtepis dhe papritmas hyri babai te cilit i ja kishin fale gjoja denimin per nje vjete me pak se sa ishte i denuar.Ai moment gezimi ne shpirtin tim solli edhe freskin ne jeten time duke me kethye edhe vullnetin per te jetuar,por friga se dicka do te me ndodhte edhe pse akoma prezente,tani me mori kahun tjeter,dhe i thosha vetit:O,Zot,jo nuk dua te vdes!.
Tani me e gjithe ajo frige me u shendrua ne nje lumturi kur papritmas takova nje vajze tek e cila ne shikim te pere ndjeva ate vrullin qe do te me kethente ne jeten normale.
Alament!e bukur per syte e mi!.Syri i pa fe dergoj edhe sinjalin e pare,nje buzgjeshje e embel e saj,me dha kurajan qe te i afrohen prane qe pergjithmon te jemi afer njeri tjetrit te lumtur por jo edhe pa brenga.
Shpeshher kemi biseduar bashkerisht per frigen,per gjera te cilat do te na benin te lumtur,por edhe per brengat,si do te na linden femijet,mundesit ekonomike,e shume e shume gjera te tjera.
Jetojmte te lumtur ne nje gjendje ekonomike modeste,por friga akoma eshte presente.
"Kush s`ka frike s`ka edhe zote"te gjitha jen te kalueshme nese perqendrohesh te e mira.