[alima²]

...



Ne aparence Mjeshtri eshte shume i turpshem dhe shume i respektushem.Polemizojme ngapak, por jo ne menyre te ashper,edhe pse mes nesh mbizoteron gjithmone respekti reciprok. Ai ka pozicionin e anti-hermetikut, d.m.th, don te ve ne diskutim gjithe periudhen e kaluar, periudhe ku une kisha qene pjesetare.Mua,... nje personazhi, ne substance shume e veshtire. Kjo ishte edhe arsyeja kryesore pse me ngjallte interes. Nga njera ane eshte nje njeri qe don te jete i pari, te kete gjithnje situaten ne dore. Kjo duket qarte. Nuk e bene per ambicie, por per te shprehur plotesisht gjithe fuqine dhe bagazhin qe ka brenda.
Ndjej nje vitalitet te deshperuar… Per mua te Mjeshtri ka nje sasi te madhe fjalesh dhe pak Fjale. Fjala kur eshte-eshte e forte sigurisht.Mirepo mbetem per fat te keq ne boshllekun e abstraktes,ngase pretendon te futet ne thellesi dhe finese te psikologjise femerore dhe terhiqet ne vetvete pasi te kete mbledhur ate “ndjenjen, shpirtin njerezor” per te cilat shqisat e tyre mashkullore jane te papregatitura dhe nuk kane realisht eksperience!...

Me tej,ushtaret e pendes e ç'veshin lexuesin nga normaliteti i jetes se zakonshme... natyrisht po qe se penda eshte e afte te kryej kete funksion. Kjo vjen me rigjallerimin e fjales aq sa krijohet nje atmosfere krejt e re. Kjo vjen si rrjedhoje e perdorimit te nje gjuhe krejtesisht te veçante nga ajo e perditshmerise. Keshtu qe si lexues te detyroj te kesh vemendjen ketu!

“Fiction” te hedh jashte vetvetes,dhe perderisa ne te, gjindem ne nje bote ku imagjinoj veten duke levizur ne nje kurth qe eshte totalisht e ndryshme nga ajo e perditshmerise time.
Penda me hedh veçse drejt vetvetes ku futem dhe jam e angazhuar me boten ne nje menyre krejt te ndryshme prej atij momenti jam ne kontakt me menyren si e njoh ate (boten), ne nje menyre me te alternuar.Sidoqofte, ajo mbetet bota ime!!!

Ne keto momente te procesit krijues, me vie ne ndihme autocensura, si pasoj e lindur nga dhuna e tmerrshme e sistemit piramidal te censures vrasese te lirise se shprehurit. !... Kam fjalen per kalemgjite qe perfaqsojne Diktator te Madhenje te cileve te tjeret u kane fajin qe pikon çatia.

Ju miq te dashur,
tani keni mundesin e pamase te pervetesoni te Verteten dhe s’ka si të mos u marre e qeshura tek shihni vetengujimin e ngadalte ne harrese te atyre qe e ndajne universin ne vetëm tri permasa: unë, unë dhe unë.
Sa thelle dhe shigjetore eshte shqipja jone, e cila, me nje vize te shkurt, nga shkrimi ben sh-krim duke i fal shkrimit edhe misionin e shpjegimit, mposhtjes, ndeshkimit te krimit ..Prandaj kemi shekuj qe shitemi dhe i themi derrit daje , qe te vijne kokorroçet drejt e nga shtytkat per te marre te gjitha postet,çmimet e levdatat?!

Kur nuk ke dashuri dhe kuptim te thelle ne vetvete, mezi pret te debosh ushtaret e pendes nga vendi i merituar, per t’ua thare keshtu ngjyren e pendave librat në sirtar e t’ia ndysh emrin a letren ne prani te te huajve apo te kujtdo qofte duke e pasur te mundur vetem me mbeshtetjen e ndonje regjimi kalimtar.

Jo te gjithe jemi binjake, jo te gjithe na ka rrembyer lumi i historise udheve duke na ulur ne poste ku s’endërronin asnje ore me pare.Dhe keshtu si epidemi krijohen zera te rreme te forumeve, institucioneve, kultures, shkences, zera te rreme te mediumeve, te opinionit dhe, mos dhashte Zoti, te popullit, te kombit.. Radhitja e peshes dhe e shkalleve te vlerave çrregullohet,duke krijuar keshtu anarki per kompetentet e mendimit dhe gjykimit kritik.
Lengata e tille mbushet me zbrazeti dhe amulli neper te cilen e kane zor te levizin ushtaret e pendes per te bere projekte,vepra dhe vlera te njemendeta,gjersa lexuesit ngelen te kaperthyer nga merimanga e heshtjes dhe indeferences lenguese, mbulojne perhere mykun e amullive te tilla, duke goditur me injorime, menjanime, minimizime gjithefaresh.

Smira e mediokerve nuk duron te prishet rendi i rezhimit.Shqetesohen seriozisht nga çdo e arritur serioze e tjetrit, ata rebelojne, xhindosen, behet ndeshkues,dhe e tere kjo si pasoje e Paaftesive, mosprirjeve, mosdijen e tyre!

“Që të mos çmendesha nga malli, u detyrova të zgjeroja kufijtë e vendlindjes sime dhe të bëja nga Evropa një atdhe të dytë”./ Vintilë








.