Dy Gjarpij
DY GJARPIJ
SHKRUAN XHELAL FERIZI
TE DY DUKESHIN T E BARDHė
NE NJI DITė me diell
rreshqitshem kishin ardhė
ne jeten time si qiellė
un nuk kisha djallzi
si mikrpits i gjerė
sa qielli isha,me gjersi
pa sherr,si e embla erė
ata zvarritshem ne konak,
u futen te dy ne besė
me hynė nen lekurė e gjak,
me lan per jet duke dėnesė
ah sikur vetem ne ket jetė te ishte
do te u bėja hallall
por druaj edhe ne at jetė me tallje marrezishte
nuk me lejnė ,gezim te gjallė
me mbysin edhe atje
se duken si engjuj,te lehtė
as mendjen nuk mundesh me ua ble
zvarriten te mbshtjellur me fletė
te hyjnė pastaj ne gji
,te hyjnė ne hise jete
oh ku ta gjej nje magji
nje hajmali per vete
te mbrohem nga kesi pickuesa
qe hanė me aq bukuri
te mbrohem nga keta mashtruesa
gjarprisht qe tė pijnė ardhmeri
ndoshta prej kėti kafshimi
i madhi zot me sheron
me mbronė nga ata djaj krimi
qe msyjnė,ne qerdhen tonė
dikur kur ishte besa
nuk ishte ky rrrezik
por sot qe u shkri si vesa
ruaju,nga qdo armik
gjithqka q e le o zot
mbi gurė e druj e dhe
tinzrinė pse e le n' per mot
me vra nder kombe e fe
shkruar nga xhelal ferizi
titulli dy gjarpij
|