[Pause_Print_Scroll]

Dënimi i atij që thotë: "Më vonë"

I nderuar vëlla i ri dhe motër e re!
Kemi edhe një problem, i cili nuk është i panjohur për ty. Ai është, të thënit "Më vonë". Thënie e cila nuk ka kufij të caktuar. Një det i pafund dhe i angazhuar që ta harrojë shokun e vet.

Kështu, robi i Zotit vazhdon me këtë neglizhencë derisa arrin në prag të vdekjes, ose deri në kohën kur të mbështillet me çarçafin e bardhë në varrin e tij. Kur i mbush të tridhjetat thotë: "Do të pendohem nesër", kur i mbush të dyzetat thotë: "Do të pendohem nesër". Vazhdon kështu, duke thënë "nesër, nesër.." dhe çdo ditë që kalon i shtohet atij largimi nga Allahu, largohet nga pendimi dhe nga ajo që të shpie në të. Pra, shpejto!

Hasan el Basri (Allahu e mëshiroftë!), thotë: "Një popull e kaploi mendimi se Allahu nuk do ti falte, derisa u larguan nga kjo botë dhe vdiqën pa u penduar. Ndonjëri prej tyre thoshte: "Unë kam mendim të mirë për Zotin tim" (siç thonë shumica e rinisë tek ne). Nëse i thua për të kryer një adhurim ndaj Allahut, të përgjigjet duke thënë: Nuk kam mundësi, por sidoqoftë, unë e kam zemrën të bardhë. Edhe pse nuk kryen asnjë obligim ndaj Krijuesit, megjithatë i shkreti mendon se do të jetë nga të shpëtuarit).
Kështu, ata e gënjejnë vetveten se; ‘nëse ke mendim të mirë, ashtu do t'a kesh edhe veprën’!

O ju të rinj! Të mjerët ata që lënë mënjanë pendimin dhe mbështeten mbi faljen dhe Mëshirën e Allahut, duke harruar se Allahu, ashtu siç është Falës dhe Mëshirues i Madh, është edhe Dënues i Rreptë. "Vërtet Ndëshkimi i Zotit tënd është i ashpër." [Buruxh: 12].

"Ja, kështu është Ndëshkimi i Zotit tënd kur dënon vendet që janë zullumqare. Vërtet Ndëshkimi i Tij është i dhembshëm e i ashpër." [Hud: 102].
Muhamedi (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) thotë: “Vërtet Allahu e lë të lirë zullumqarin, derisa ta marrë atë, por kur e merr, nuk e lëshon më.” [Mutefekun alejhi].

Ekzistojnë tre shkaqe që e nxisin përtesën dhe dashurinë ndaj epshit:

1. Shikimi i epsheve në mënyrë të shpejtë; ngase shikimi e angazhon mendjen dhe e detyron që të largohet nga përkujtimi i mëkatit, për arsye se sytë e epshit janë të verbër.

2. Neglizhenca në pendim; sikur mendja e mëkatarit të ishte e shëndoshë, ajo do të tërhiqte vërejtjen për pasojat e vonimit të pendimit, sepse ndodh që ta kaplojë vdekja pa u penduar.

3. Shpresa për mëshirë. Mëkatari thotë: "Allahu im është i Mëshirshëm", por harron se Ai është edhe Ndëshkues i Ashpër.