[Zero Cool]

Tungjatjeta atdheu im,
e ti shtëpija ku jam lindë,
ku kalova fëmijërinë
ku më rriti me thërrime
e dashura nëna ime.

A më mbanë në kujtime?
Apo të gjitha u shkatërruan
me muret kur t'i rrënuan!

Po ju o gurët e lagjes sime
që lozja me ju dikur,
a i ruajtët ato kujtime
apo bashkë me ju u tretën nën urë.

Ti rruga e asaj lagjeje,
ku loznim me shoqet dorë për dore,
e shkonim të blenim akullore,
a te kujtohem ndonjëherë,
apo i trete të gjitha në erë?!

E ty vendlindja ime Prishtinë,
të kujtohet vallë ndoj gjë?
Kur minatorët bënë greva
ditë e netë mbyllur në zgafella,
e salla "1 Tetori" ishte
e mbushur përplot me studenta!

Ti Kosovë a i ke harruar
ato ditët e nëntorit 89-të,
populli në këmbë kur udhëtonte
rrugët tua i vërshonte,
në Prishtinë me netë të tëra
nën qiell të hapur qëndronte
kushtetutën që ta mbronte!

I mbanë mend vitet e nëntëdhjeta
kur Sërbia i hapi "kthetrat",
nga dhuna e barbarisë
morrëm rrugën e arratisë?!

Ndoshta ju ato i harruat,
me zjarrin e luftës të gjitha i shuat,
ndoshta gjithcka e morri era,
por kur zogjët morrën shtegtimet
me vete i morrën të gjitha kujtimet.

Amanet mos na harroni
të gjithëve atje ua përkujtoni,
se si duket na harruan
në regjistrim nuk na pranuan.

Pashë at tokë e at qiell
flisni edhe ju o hënë e diell,
ju jeni dëshmitarët tanë
se ne jemi nga ajo anë!

U thoni atyre që na mohojnë
e fatin tonë e nëpërkëmbin,
t'na e ndajnë të paktën
nga një vend për varrë,
për ne që jemi mergimtarë
se edhe ne jemi shqiptarë!

Po i mbylli vargjet me urim
të gjitha të mirat atdheu im,
shpresoj ti mos me na harru
se ne jemi femijët e tu.

U thuaj të gjithëve e ua përkujto
që me ndjenjat tona po luajnë,
mos ta shkelin identitetin tonë
se brezat që vinë do t'i mallkojnë.

U thuaj, o të marrë
mos bëni nderë për barbarë,
ta zvogëloni kombin shqiptarë,
nuk jemi pesë, dhjetë apo qindra vetë
por një e treta don me u tretë!