[Zero Cool]

Zgjedhja e bashkëshort - es/it


Zgjedhja e bashkëshort-es –it është me rëndësi sepse zgjedhja e vërtetë mund të jetë lumturi për dikë apo edhe fatkeqësi. I Dërguari i Allahut, Muhamedi s.a.v.s. në hadithin të cilin e transmeton Sa’d r.a. thotë: “Katër gjëra e bëjnë njeriun të lumtur: gruaja e mirë, vendbanimi i përshtatshëm, fqiu i mirë dhe mjeti i udhëtimit i rehatshëm, ndërsa fatkeq e bëjnë: gruaja e keqe, shtëpia e vogël, fqiu i keq dhe mjeti jo i përshtatshëm i udhëtimit.”

Shumë faktorë ndikojnë në zgjedhjen e bashkëshortes -it. Ndonjëherë ajo është bukuria, ndonjëherë pasuria, ndonjëherë familja me prestigj e ndonjëherë karakteri, morali dhe besimi. I Dërguari i Allahut, Muhammedi s.a.v.s. na ka udhëzuar që në zgjedhjen tonë të peshojë kjo e fundit (morali dhe besimi), me çka do të plotësohet dhe kompensohet ajo që eventualisht mungon nga faktorët e lartpërmendur. Nëse nuk merret parasysh feja dhe kualitetet morale, të gjithë faktorët tjerë për të cilët mund të hyjmë në martesë ka mundësi që shumë shpejtë të shndërrohen në të kundërtat e tyre. Në hadithin që e transmeton Ebu Hurejre r.a., i Dërguari s.a.v.s. na udhëzon: “Gruaja merret për katër gjëra: për shkak të pasurisë, prejardhjes, bukurisë ose fesë. Merreni atë me fe, do të jeni të bekuar.”


Shikimi para marteesës


Për të qenë martesa afatgjate, duhet që para martesës të njohim bashkëshorten -in, kjo do të thotë, t’i njohësh kualitetet ose eventualisht mangësitë e saj (tij). I Dërguari s.a.v.s. ka rekomanduar shikimin e personit me të cilin dëshirojmë të martohemi, kështu që gjatë martesës, të mos vijë deri te pasojat e padëshirueshme. Në hadithin që e transmeton Ebu Hurejre r.a., thuhet: “Isha te i Dërguari s.a.v.s., kur i erdhi një njeri dhe e njoftoi se e ka fejuar një ensare. I Dërguari i Allahut, s.a.v.s. e pyeti: A e ke parë atë? Ai është përgjigjur: Jo. I Dërguari s.a.v.s. i tha: Shko e shikoje atë, sepse me të vërtetë në sytë e ensarëve ka diçka!” Disa e komentojnë këtë hadith se në sytë e tyre mund të ketë ndonjë mangësi, si p.sh. të pamurit e dobët etj.

El Mugire ibn Shu’be r.a., transmeton se e ka njoftuar Muhamedin s.a.v.s. se e ka fejuar një vajzë, me ç’rast Muhamedi s.a.v.s. e ka këshilluar: “Shko dhe shikoje, sepse kjo, me të vërtetë është më e sigurtë për jetëgjatësinë e lidhjes suaj!”


Fejesa


Mënyra më e mirë për të treguar seriozitetin e ndonjë lidhje është fejesa. Në këtë rast i riu duhet të shohë vajzën, mirëpo gjithçka duhet të jetë në kufijtë e rregullave islame. Ka mendime të ndryshme ndër dijetarët rreth asaj se çka mund të shikojë i riu në vajzën të cilën e kërkon për fejesë. Kjo përfshinë që nga shikimi i lirë i trupit të saj, flokëve e të ngjashme, deri të shikimi vetëm i fytyrës dhe i shuplakës së duarve. Mendimi i shumicës së dijetarëve të ummetit është se shikimi i çdo pjese tjetër të trupit, duke veçuar fytyrën dhe duart, shpie drejt nxitjes së epsheve dhe i afron drejt amoralitetit.

Shikimi dhe njohja e bashkëshortit të ardhshëm duhet të jetë në pajtim me rregullat e Islamit. Nuk guxojnë të vetmohen edhe pasi të fejohen, deri në aktin e martesës, duke u bazuar në fjalët e të Dërguarit të Allahut, s.a.v.s., të cilat i transmeton Xhabiri r.a.: “Kush e beson Allahun dhe Ditën e Gjykimit, mos të vetmohet me gruan - nëse nuk është me të ndonjë mahrem - sepse në atë rast, me ta është shejtani!”

Nëse dikush dëshiron informata më të thukta dhe më intime për bashkëshorten e ardhshme, atëherë do të dërgojë ndonjë grua, që ajo në mënyrë të përshtatshme hulumton, ashtu siç ka vepruar Muhamedi s.a.v.s., kur e dërgoi Ummu Sulejmen r.a. për të hulumtuar veçoritë e një gruaje për të cilën ishte i interesuar.

Praktika jonë është larg fjalëve të të Dërguarit s.a.v.s. Për fat të keq, vetmimi i të rinjëve është bërë gati një gjë normale. Andaj, nuk duhet të habitemi me rritjen rapide të amoralitetit dhe të pamoralshmëve ndërmjet të rinjëve. Duhet të përpiqemi për ndërrimin e këtyre shprehive joislame dhe sa më shumë që është e mundur t’i afrojmë drejt porosive Islame në këtë drejtim.


Ndalohet fejeesa e asaj që veçmë është e fejuar


Është mëkat që të fejohet vajza e cila veçmë është e fejuar. Ibn Omeri r.a. transmeton se i Dërguari i Allahut, s.a.v.s. ka tërhequr vërejtjen: “Mos të bëjë gara dikush prej jush në shitblerjen e tjetrit, e as në fejesë, nëse vëllai i juaj veçmë e ka fejuar, deri sa ai nuk hjek dorë”


Akti i kurorëzimit


Gjëja më e rëndësishme me rastin e aktit të kurorëzimit është oferta dhe pranimi, domethënë që mashkulli t’i ofrojë gruas martesë dhe ajo të pranojë.

Këtë duhet ta dëgjojnë dy dëshmitarë, që me rastin e çfarëdo mosmarrëveshjeje eventuale, të vërtetojnë se ata dy kanë qenë të kurorëzuar.

Vajza duhet të marrë lejen e prindërve ose mbikqyrësit të saj për martesë. Kjo është e obligueshme te të gjithë Imamët e Medh’hebeve (shkollave juridike), përveç Ebu Hanifes. Kjo bazohet në fjalët e të Dërguarit s.a.v.s., të cilat i transmetojnë Ajsheja dhe ‘Imran r.a.: “Nuk ka martesë pa mbikqyrës (familjarë) dhe dy dëshmitarëve të drejtë!”

Do të ishte mirë që kurorëzimi të bëhet ditën e premte, ose në të hyrë të ditës së premte, ose në Bajram, siç është transmetuar nga gjeneratat e para.

Është e preferuar që martesa (kurorëzimi) të bëhet në muajin Shevval, duke u bazuar në hadithin e Ajshes r.a. e cila thotë: “I Dërguari i Allahut s.a.v.s. u martua me mua në Shevval. Në Shevval më është afruar në shtrat.” Përndryshe, Ajsheja r.a. u ka preferuar grave që të hyjnë në lidhje martesore dhe intime pikërisht në muajin Shevval.