[Naki]

Postimi origjinal është bërë nga Linka_pz

Krijoni nje shkrim apo poezi nga qastet me te lumtura qe keni perjetuar
(me pak fjale )?

..Janari i vitit 1993 me gjithë acarin dhe motin e ftohtë,shkriu hendekun e lëvizjës së lirë nga mergimi për atdhe.Kisha një staus të kufizuar dhe leje qendrimi në Gjermani-ishin bërë me shumë se 13 muajë çë nuk kisha përqafuar Prinderit e mi,malli më ngulfatke çdo ditë e më shumë nuk mundja të përballojë largësin dhe kufizimin e lëvizjes së lirë.
Atë ditë 13 janari arrita para mesnatë nga ajrodromi i Shkupit në vendlindjen time Mitrovicë,më dukej gjithëqka kishte ndryshuar në formë gjeometrike,rrugët ishin ngushtuar nga hendeket e borës,ishte errësirë vetëm tymi i duhanit dhe stralli i cigares që pinte Taxisti na bënin shoqëri,ishim ofruar lagjes së vendlindjes dhe duke belbëzuar nga rrahjet e shpejta te zemres dhe frymarrjes i them Taksistit këtu ngadalso veturen,kjo është rruga e shtepis sime.
Zbrita nga vetura me valigje në dorë,ofrohem portes së shtepisë,askush nuk e dinte ardhjen time doja të jetë deri në çastin e fundit enigmatike,kisha bërë një thirrje telefonike nga Shkupi më të arritur në ajroportë dhe ju thoja familjarëve se këto ditë ndoshta do të më lëshohet viza e qarkullimit të lirë dhe se planifikoja të vijë sa më shpejtë.Tani ardhja ime ishte bërë realitet i bie ziles së shtepisë dhe ju themë tek porta ,po po unë jam më hapni deren.I mallëngjyer nga gëzimi lotët e Përqafimit nuk kishin të ndalur,tani isha përseri pas 13 muajëve në gjirin Familjarë!