[Albanian eX|PerT]

ثshtë realitet që meshkujt për nga natyra janë më të fuqishëm sesa femrat, dhe kjo vlenë edhe për gjallesat tjera në kozmos, mirëpo është me rëndësi që ta kuptojmë realitetin se, mashkulli dhe femra janë dy krijesa të Zotit me gjini të kundërta, me ndryshime fiziologjike, por plotësisht të barabarta para detyrave dhe obligimeve të Zotit.
S’duhet haruar se Kur’ani ua zbardhi jetën dhe u ndriçoi rrugën duke ju ardhur në ndihmë të gjitha atyre grave të cilat vuanin nga padrejtësia gjinore, madje edhe për jetë. Ju erdhi të gjithave pa dallim race, ngjyre dhe feje dhe ua bëri të qartë të gjitha për barazi dhe drejtësi, dhe u tregoi që çdonjëri do të llogaritet për veprën që ka bërë, qoftë e madhe apo e vogël ajo vepër.
Ja vlenë të theksojmë se askund në literaturë Islame, duke filluar nga Kur’ani, hadithi i Muhammedit, alejhiselam, por edhe nëse hulumtojmë edhe nëpër të gjitha librat apo shkrimet e autorëve islam, nuk mund të gjejmë cenimin për të drejtën e edukimit dhe arsimimit për femrën muslimane.
Duke u mbështetur dhe bazuar në përputhshmërinë e veprimit profetik të Muhammedit, alejhisselam, të gjithë dijetarët musliman, pa dallim gjinije, si citat të parë vëjnë fjalën hyjnore “Lexo, mëso, studio” dhe pastaj radhisin “Penën”.
Për të qenë edhe më e qartë, të lexuarit, të mësuarit, të studiuarit është kërkesë Hyjnore pa dallim gjinie, dhe për këtë arsye i lutemi Zotit me vetë fjalën e Tij: “…Zoti im, ma shto diturinë”.(Taha:114).
Mandej ka thënë i Dërguari, alejhisselam: “Kërkimi i diturisë është obligim për cdo besimtar dhe besimtare”. (Ibën Maxhe).
Dihet qartë se i padituri dhe e paditura nuk mundet të arrijë shkallën e mirëfilltë të besimit ndaj Zotit dhe nuk mundet të jenë pedagog në brezat pas tyre pa dije, Andaj këto arrihen jo ndryshe përveç se me mësim dhe studim.
Kështu që të drejtën e shkollimit të femrës e kanë nëpërkëmbur njerëzit që kanë qenë injorantë ndaj Kur’anit dhe hadithit të Muhammedit (alejhisselam) duke i dhënë përparësi fanatizmit dhe traditës së rrethit apo vendit dhe këtë pastaj ia mveshën islamit dhe muslimanëve.
Besimi Islam i jep të drejtë femrës edhe për punë, nëse ajo don të jetoj nga puna dhe djerësa e saj, nuk ia ndalonte, mirëpo mësimet dhe këshillat islame vënë disa kushte që do t’i ndihmonin femrës të jetë e suksesshme në punën dhe jetën e sajë, në mënyrë që të ketë kohë të mjaftueshme për të qenë një bashkëshorte dhe nënë e suksesshme.
Andaj duke patur parasyshë që besimi islam e vë në pozitën bazë familjen duke e konsideruar si institucion të shenjtë, kurse shenjtërinë e saj ia jep nëna apo gruaja e denjë dhe e përkushtuar në kultivim të moralit në të, nga morali që posedon, në raste të tilla e lenë lirinë e saj që të dinë të zgjedhë.
Në shoqërinë Islame nuk ekziston asnjë pengesë që gruaja të studion e më pastaj të ushtrojë profesione si meshkujt, me kusht që ai profesion të mos jetë në kundërshtim me natyrën e saj.
Femra muslimane gëzon të drejtën absolute që të zgjedhë fatin e jetës së saj. Martesa e detyruar siç është praktikuar në të kaluarën dhe ndoshta praktikohet ende me ndonjë shoqëri e cila ende vuan nga petku i mbulimit të injorancës, është një shkelje e rëndë dhe flagrante e së drejtës së femrës për zgjidhje të burrit të saj të jetës, dhe një veprim i tillë është në kundërshtim me besimin Islam. Mund të cekim se Islami si Fe, të rinjëve të cilët duan të lidhin kurorë, ua tregon rrugën e cila është zyrtare dhe
legjitime për një martesë të shëndoshë dhe të pastërt.
Besimi Islam jo vetëm me këto dhunti e nderon gruan, nder i bënë edhe me mbulimin e trupit të saj. Të shumta janë ajetet (versetet) Kur’anore të cilat urdhërojnë barazinë, drejtësinë dhe mbrojtjen ligjore të femrës.
Modestia në veshje dhe sjellje është rregull islam, të cilit duhet t’i përmbahën dy gjinitë. Në këtë sferë urdhërimi për mbulimin e femrës përbënë një nga mënyrat e ruajtjes dhe mbrojtjës së nderit dhe pozitës së saj.
Mbulimi i trupit është njëri prej faktorëve që eleminon dukuritë negative nga vetja e saj, pra mbulesa nuk është kufizim i të drejtave të femrës, por mbrojtje nga poshtrimi dhe nënçmimi që mund t’i bëhet. Andaj mbulesa është mënyra më e sigurtë për ndërprerjen e të gjitha formave të lakuriqësisë.
ثshtë e pa kapshme në mëndje që femra të mbuloj kokën kurse t’I lëjë të zbuluara këmbët, duart, barkun e që zbulimi i tyre nxitë në amoralitet me përplotë pasoja të tjera që i vijnë pas. Pra, mbulesa e kokës si nismë e mbulimit të pjesëve tjera të trupit është mbrojtje e femrës në këtë botën mashtruese e lajkatare, njëherit është mbrojtje edhe e vetë mashkullit për të mos rënë pre në gjërat e ndaluara.
Libri ynë i shenjtë Kur’ani na e sqaron këtë çështje më së miri nga cfardo sqarim tjetër për vlerën e mbulesës, dhe këtë e gjejmë në kaptinën Nur, ajetet: 30,31.
Për t’a përmbyllur këtë shkrim edhe pse ka shumë prej atyre, sikur thamë më lartë, që nuk e kuptojnë rëndësinë e mbulimit të femrës, dhe se argumenti ynë se mbulesa është mbrojtje dhe nderë për femrën për ta është pa bazë, sepse sipas tyre mjafton emancipimi për t’i evituar të ligat që mund ta godasin femrën, mirëpo në këtë rastë kisha dashtë që t’i krahasojmë dhe sqarojmë disa gjëra për ta qartësuar të vërtetën.
Ata thonë se edukimi civilizimi dhe vetëpërmbajtja apo vetëkontrolli, të gjitha përmbledhën në fjalën emancipim si dhe janë mbrojtja më e mirë. Kurse ne ju themi atyre se, këto fjalë janë të ëmbëla dhe tingullojnë shumë bukura por janë të pamjaftueshme! Nëse civilizimi qenka i mjaftueshëm si mbrojtje, atëherë pse femrat nuk guxojnë të lëvizin natën vetëm nëpër rrugë? Nëse edukimi që ata e mendojnë zgjidhje, pse atëherë në shumë vende të botës ekzistojnë kolegje për gjini të ndara? Nëse vetëkontrolli apo vetëpërmbajtja qenka zgjidhje, atëherë përveç vendeve të ndryshme nëpër botë, edhe këtu tek ne nëpër vende të ndryshme të punës ka imoralitet e dhunime? Pse pra ky i ashtuquajturi emancipim nuk po arrinë t’i emancipoi të degjeneruarit, të cilët i cenojnë të drejtën për të qenë të lira gratë dhe vajzat tona nëpër rrugë e vende të tjera?
Ndoshta do të na përgjigjet ndonjë duke na thënë se, ato janë vetë fajtore, sepse vetë po fillojnë të parat me lakuriqësinë e tyre.Si duket ky emancipim qenka plotësisht dështak në rastet e tilla. Pra, me fjalën emancipim kuptojmë ngritje kulturore, zhvillim të intelektit njerëzor, ngritje morale, edukative, por me këtë asesi nuk bën të kuptojmë degjenerimin, qoftë në dukje të parë, sjellje dhe në të folur nga cilado gjini. Një gjë duhet ta kemi shumë të qartë; nëse të rinjët vazhdojnë me këto trende “emancipuese”, atëherë femra do të jetë ajo që do ta paguaj çmimin më të shtrenjtë. Nuk do të jetë dorë që përkundë djepin e botës, por do të jetë bombë që sjellë shkatërrimin e botës. </SPAN>

Valbona Kelmendi,
4.8.2006

http://www.albislam.com