[Barbaroza]

Mesdite!Mot i zymte dhe re te zeza kane mbuluar qiellin.Qendroj ne dritare per nje cast.Vetmia me mbyt dhe vendos te dal te dal pak!Pa ditur ku vete dhe pa ndjere fare,isha ndalur prane nje turme njerezish.Gra,burra,pleq e te rinje po qendronin te heshtur,te zymte.Asgje tjeter ne pamjet e tyre veq mjerim dhe sy te perlotur.Kureshtja me beri te afrohem ca dhe te pergjoj cfare fshehet ne keta shpirtera te pervuajtur!
-Bir,shiko nje cik perreth,shiko kete qiell,kete toke,hudhe memorien ne imagjinate dhe fluturo ne kujtimet per shtepine ku u rrite,kujto lojerat e femijerise,na veshtro pamjet tona,mua babase tend qe te rriti ne skamje e pervuajteri dhe nenelokes sate….
E kuptova!Djali i ri,me nje pamje thataniku me ca shoke po nisej karvanit te gjate te kurbetit.Ne syte e tij po dukej nje shikim i permallshem ngado qe hudhte syte,fytyra e tij ngjante si e nje te vdekuri qe po nisej ne rruge te pakthim!
-Biri im,merre kete faculete qe e kam njomur me lotet per ty,ta mbash me vete dhe ta kujtosh neneloken-po i fliste tani e ema,nje grua thatime me floke te thinjura.
Djali mori faculeten dhe e bashkoi me lotet e tij dhe te se emes.U perul dhe mori nje gur.
-Gur Kosove,gur kosove-psheretinte thelle,thelle….!
Tani te qarat dhe permallimet u bene me te fuqishme ne castin kur autobusi me shume te rinje po ecte ne rrugen e kobshme per djalin e njome ne moshe.
Kaluan vetem pak dite kur djali tani ne kurbet kishte zene nje vend te mire pune.Po mendonte si ta gezonte familjen,babane dhe nenen e mjere me ato te holla qe kishte marre nga djersa.
Por,ah…ne vend te te hollave,arriti lajmi i kobshem se djali kishte humbur jeten ne nje fatkeqesi komunikacioni,ishte shuar nje jete akoma pa lulezuar mire.Qielli u ngrys.Re te zeza mbuluan gjithe hapsiren qiellore.Bashke me arkivolin,ne atdhe mberrine edhe te hollat.Me keto te holla po lahej huaja qe kishte marre per tu bere kurbetqar dhe kufome!
Jete o jete,sa e mjere je per shqiptarin.O Diell,leshoje nje rreze edhe per ne se kete e meritojme!!!