[legenda]

....te i ruajme GISHTERINJET.....na duhen,shuuume....
Korenti u ndërpre.Errësira pllakosi sakaq dhomën e ndenies dhe sytë e mi. Kondicioneri shfryu si njeri i stërmadh ajrin e fundit të mbetur në mushkritë e tij. Heshtje për pak caste. Zhurmë lufte erdhi nga jashtë. Si mjete të motorrizuara të një ushtrie që sapo ka marrë urdhërin për të sulmuar, gjeneratorët filluan betejën me natën.

....Kush e nderpreu KORENTIN- ENERGJINE????

.....zhurme lufte.... -.mbrenda ne shpirtin e autorit,apo nga jashte..????

beteja me naten...-dhe me te PAPRITURAT qe flejne ne gjirin e saj.....



Ngrita të ndenjurat nga kolltuku. Me lëvizje të verbëta kërkova cakmakun për ti dhënë paksa dritë vetes. Po më lodhte. Nuk po e gjeja dot. E gjeta. E ndeza. U vara drejt guzhinës për të marë, e ndezur një qiri. Fitili ishte ngjitur pas buzëve të ngrira të parafinta. Me thonj e ngacmova për ta cliruar, për ta c’ngjitur, e kokën t,ja ngre lart. Cakmaku u nxeh. Më përveloi thekshëm gishtin. E kisha mbajtur shumë të ndezur, apo u bë nevrik me mua? Mos ndoshta u bë xheloz për qiriun?! Apo u mërzit me veten që vlente aq pak sa për të ndezur dy sekonda një cigare dhe maksimumi dhjetë sekonda një qiri?

...nje flake qe plagos gishtin -PLAGOSJA e gishtit,a nuk eshte edhe plagosje e SHPIRTIT????

nje flake,sa nje shkendije,e cila do te rritet pa dyshim,dhe ka droje e kaplon tere trupin....e merr dhene...




E lashë të ftohej pak dhe ti binin nervat e mërzitshme. Pas pak e shkrepa. Nuk u ndez. E mora me qetësi për ta zbutur. E shkrepa dy, tre herë me pauza, si për tu pajtuar. Asgjë. Nervat e tij më kaluan mua dhe i mbeti dëshpërimi. E shkrepa disa herë me inat, teksa pëshpërisja me mllef fjalën magjike “ndizu”. E përplasa diku me forcë. Sherri mes nesh mbaroi. Unë flakën e vogël të tij për të ndezur qiriun që do të më ndriconte paksa dhe ai përdorjen. Ndoshta as vetë nuk donte të përdorej më.
Mblodha sytë e mësuar tashmë deridiku me errësirën dhe i hodha në ambientin rrotull. Nuk më zhgënjyen. E dija që nuk do më linin në baltë. Ndonjëherë nxeheshin edhe ata me mua dhe merrnin flakë, e nxirrnin xixa, por më donin gjithsesi. Pranonin me dashuri të përdoreshin nga unë. Ndoshta një ditë do mërziteshin së dashuri dhe do më braktisnin, të lodhur nga përdorimi si cakmaku. Sidoqoftë cakmakë do blija me qindra dhe do ti përdorja, hidhja, humbja, por sy që më duan dhe i dua vetëm këta janë.


SYTE - pjesa me VIGJILENTE,apo dylbite qe sodisin Boten,e edhe ne ERRESIRE....

SYTE si pjesa me e vlefshme....cilet jane keta?
me te cilet prezentojme Shpirtin ne boten qe na rrethon...


Me dashurinë e tyre të pamasë filluan të më shquajnë objektet rrotull. Këmbët i ndoqën sytë urtë e butë. Ishin të hutuara dhe nuk dinin ku të shkonin dhe aq më pak se cfarë donin, të gjorat këmbë. Mbathën këpucët me nxitim. Duart të lodhura e djegura me cakmakun, as që morën mundimin të prekin lidhëset e këpucëve, por dorezën e derës e ulën me

ehhh cili artist i don lidhsat,asnje,te gjith e duan lirine....jo lidhje...

forcë. E dinin prej kohësh se ajo dorezë kapricioze vetëm me dhunë merrte vesh. Shpesh ishin të pavarura dhe as donin t’ja dinin për mua. Sidomos me trupat femror e tepronin dhe ndërhynin vend e pa vënd me nxitim, megjithëse i urdhëroja të mos guxonin të vepronin. Grindeshin me duart e femrave që donin ti largonin, por mesa dukej e dinin më mirë se unë, që trupi i femrave i mundëte duart e veta për hir të kënaqësisë që i jepnin duart e mia.

kjo lufte e mbrendshme me gjymtyre,pjeset e nje trupi....koordinimi i te cilave vie me pas spntanishte,indirekt nen komanden e UNI-it....

....Energjia derdhej nga nje trup ne trupin tjter,e trupi i dyte mblidhte forcen dhe kanalizonte ne nje qellim -ne hapjen e nje PORTE-qe te dilej nga erresira....

Këmbët të bezdisura nga këpucët e palidhura, shanë duart dhe u varën shkallëve në errësirë. Diku u ngatërruan nëpër shkallë. E kuptova fare mirë që e bënë me kast. Donin të mundonin duart që sakaq u vunë në veprim dhe u lëshuan në mur mbështetazi për të mos më lënë të thyej turinjtë nga rrengu i këmbëve. Dhimbën. Më erdhi keq për to dhe i ulërita këmbëve të bënin kujdes, madje edhe i kërcënova. Qeshën talltaz me frazën time kërcënuese. E dinin që pa to nuk bëja dot. Duarve i erdhi nervi në kulm dhe donte ti godiste, por u tërhoqën se dhimbnin nga përplasja në mur. Thellë thellë nuk kishin faj. I kishte lodhur vetmia. Rutina e përditshme punë – shtëpi, shtëpi punë. Veprimet e pakta dhe të njëjta prej kohësh, i acaronin dhe i bënin të grindura.
Me duar e këmbë të sherrosura mes vetes dola në rrugë. Sytë u ankuan. Nuk kishin faj dhe u mundova ti mar me të mirë. Rruga ishte errësirë e plotë. I drejtova diku në një dritë gjeneratoreske që fekste disa dhjetëra metra më poshtë, tek një lokal. U qetësuan disi.

Së bashku; sy, duar e këmbë u nisëm për atje. Stomaku u përmënd nga goja që i lëshoi
një piskamë.

U morën vesh sakaq për kafe, një gotë ëhisky dhe cigare. Tek cigaret sytë u bënë të vëmëndshëm dhe u rrotulluan. I drejtuan këmbët tek një kioskë pak përpara lokalit, që ndrydhte së brëndshmi gjithfarëlloj cikërrimash dhe një plak kryecikërimë të përvuajtur. Duart kapën paketën e cigareve. Sytë më kujtuan për një cakmak. Duart, mosbesuese nga cakmaku që i përvëloi, e shkrepën disa herë. Punonte. Bënte një flakë të këndshme dhe të gëzuar. Ishte cakmak i ri dhe nuk e njihte akoma vuajtjen e përdorimit.
Këmbët në paqe me veten, por me inatin e duarve në kurriz, u lëshuan të kalojnë ato pak metra që i ndanin nga lokali. Sytë të habitur ju lutën të ndalojnë.

Ndodheshin përballë vështrimit të syve të blertë, të një vajze të hajthme. ....-apo ndodheshin te gjithe sy,kembe,duar,kurriz,stomak e goje para nje SFIDE????....

...hmm,ngjyra e blerte....pra nje SFIDE qe duhet te perballohet me nje NGJYRE TE BLERTE...misterin e te ciles e din vetem AUTORI.


Njiheshin mes tyre fare mirë, por kishin kohë pa shkëmbyer vështrime. Duart u mpinë. Sa e sa herë kohë më parë kishin shëtitur në trupin e asaj femre, përkëdheltaz me epsh. Këmbët ngrinë pa mundur të lëvizin. Me këmbët e saj ishin ngërthyer në krevat dikur, ishin lodhur lumturisht në bregdete mahnitëse dhe lëndina me bar e luleshumëngjyrëshe.
Pas pak sekondash sytë e saj larguan habinë nga sytë e mi. I dhanë dritë, kërkimtaz falje që i kishin braktisur prej disa kohësh. Kishin kujtuar se do të merrnin më shumë dritë nga sytë e një tjetri.

Por drita e syve të mi e futur thellë në sytë e saj, i kish mbjellë lot pendese dhe mall......-largimi i nje PJESE nga TRUNGU i saj,per nje kohe...por ?


Duart e saj të lagura me përdëllim shtrënguan me përkëdheli duart e mia, të mpira, të grindura, të dhimbura nga përplasja në murin e shkallëve, prej rrengut të këmbëve. U ngrohën, e u drodhën nga prekja me mall e duarve të saj.

Këmbët puqën majat e këpucëve puthtas këmbërisht.


Si dikur, këmbët e mia të mëdha u tallën me këmbët e saj të vogla, e këmbët e saj duke u përkëdhelur për brishtësinë e tyre u tallën me këpucët e palidhura të këmbëve të mia. Më pas këmbët e mia u ankuan. Që nga braktisja e këmëbe të saj, nuk kishin ecur të zbathura në bregdet. Nuk kishin shkelur bar të blertë, e vrapuar mes lulesh shumëngjyrëshe. Këmbët e saj, kofshët ngjitën pas të miave trishtueshëm. Për lodhjen ngërthyer mes këmbëve të tjera u ankuan. Për ecje të kota pa kuptim në rrugë pa rrugë, por të lumtura që prisnin prej orësh atë ditë këmbët e mia të dilnin në rrugë, e për ti takuar.
Zemra ime filloi të rrahë. Atë cast kuptova se e kisha në gjoks. Ishte harruar nga unë e braktisur deri në harresën fatale që kisha një zemër. Kishte ndalur, e zënë merimanga kaq kohë, e tharë që ditën që zemra e saj e braktisi për një zemër

....merimanga eshte mbrojtje...

tjetër. Zemra e saj u përpëlit . Me falje, e pendesë rrjetën e merimangës më largoi dhe gjakun e kuq jetdhënës pikë, pikë si serum e lëshoi ngadalë me dashuri në zemrën time.
Buzët u afruan ngadalë. Puthja e nxehtë shpërthyese flakëroi. Këmbë, duar, sy u bënë një si dikur dhe goja ngeli pa gojë.
(2 Shkurt 2008/a.dule)

************************************************** ******************************


........ne shikim te pare gjate leximit tregimi ngjan ne nje PIKTURE APSTRAKTE-SUREALIZEM,,,qe eshte shuuume e THELLE.
gjymtyre te hedhura ne skaje diametralishte te kunderta,dhe te keputara njera me tjetren,...gishti,dora,kemba,goja,stomaku,syri...t e hudhura neper skajet e nje dhome-nje REALITET qe DHEMB,,,qe autori mundohet te i ve ne koordinim,te iu caktoj detyrat dhe te i orientoj te gjitha ne nje qellim,....ne nje shteg...pra BETEJA ME NATEN....e ne NATE fshehen lloj lloj HIJE dhe HIJENA....

a eshte ai shtegu i DASHURISE,apo,ndonje shteg tjeter...C´´fare fshehet ne PRAPASKENE???
sigurisht nje qellim me MADHOR,nje IDEAL......


.....dhe TERRI qe ka mbulu cdo gje rreth UNIT i cili ne lufte me veteveten me pjeset e Tij,te shkaperderdhura,qe mundohet te i permbledh,te gjitha ne nje TRUP-TRUNG,,,nen nje UN- pra nen nje UDHEHEQJE....

dhe te fillojne se pari me nje ndezje flake,me nje SHKENDIJ-e cila patjter se me vone do te behet e madhe,e ndoshta edhe do te kaploj dhene....


dhe duart jo nuk duan te lidhin lidhsat ( ...koencidence,por kjo eshte shprehia ime,ahaha,sa here qe mbath kepuce me lidhsa,nuk i lidhi kurre ,ashtu dal ne qytet-e kam paksa IMIXH-por cili shpirt artisiti i do lidhsat,e,asnjeni...te gjithe e duam lirine...)...ehhhh,CILI ia lidh kembet VETES????...

dhe kemba kembesishte,bie ne puthje me majen e kepuces-kisha me pagezu kete metafor-SURELIZEM I LLOJIT TE SALVADOR DALIT.

-kreativiteti i autorit verehet dukshem,ai pos metaforave,krijon fjale te reja ,gje qe me magjeps:
"
Këmbët puqën majat e këpucëve puthtas këmbërisht. "....kemberisht,e pra KEMBERISHT,se si do te puthnin kembet ndryshe pos qe kemberisht.....

......dikur duhet menduar edhe per stomakun,...ah ,ekonomiaaaa,po ketu goja cilin AUTORITET e luan,si duket DIKTATORIN,goja ulerine...urdheron ....
por merren sakaq vesh per nje Kaffe,per nje UISKI,arijne te mbyllin se bashku nje KOMPROMISS,...dalengadale edhe duart edhe kembet edhe goja e stomaku po beheshin -NJE.....po beheshin nje TRUP-TRUNG nen nje UDHEHEQJE-UNI,,,
dhe se fundi po bashkohen me trupin tjeter...qe aq shume i ka munguar pjeses se vet.....


..po SYTE????

Ata derdhen ENERGJINE ne syte binjak ,te cilet filluan te RI_NGJALLEN....
SHPIRTI perjetoi RI_NGJALLJEN...


kam edhe shuuume,e shuuume per te thene....sikurse ky tregim i paperfunduar...

Legenda