[MeTeVeR8JaMsEnDiI3nT]

- Pershendetje engjellusha ime
E filloj kete leter me e shkruar per ty,me fjalet me te embla te zemres dhe shpirtit tim te lenduar.Ne keto qaste kur e shkruaj kete leter ndihem shum i emocionuar,me merzi ,pikellim,dhe vuajtje te pafund brenda zemres sime,dhe me lot te pandale ne syte e mie te permalluar per nje dashuri.Gezohem qe gjindesh shendosh e mire e poashtu kalon,sidoqofte jeta dhe realiteti dora ime kurr nuk do te ndjej lodhje duke shkruar per ty,do te vazhdoj te shkruaj,do te vazhdoj te dua , dhe do te vazhdoj te shpresoj ne ty sepse shpresa kurr nuk vdes,nuk di qte them ,ndoshta e kam humbur rrugen time te jetes dhe gjindem ne rruge te gabuar por zoti me hapi kete rruge deri te zemra jote.Edhe pse kam nje ndenje deshperimi ne zemer te them te verteten se ti meriton gezimin,lumturine dhe gjitha te mirat e kesaj bote sepse vajze si ti nuk gjindet ne kete bot askundi,beso se nuk e kam lehte ta shkruaj tere kete leter por me detyron zemra te shkruaj dhe te nxjerr ate qe e kam ne brendesi te saj(zemres).
Kurr nuk do te mundem tia fal vetes nese diku gabova me ty e nuk po e di gje qe beri ndryshim te madh ne mes nesh,kurr nuk deshta te lendoj ty e as veten time ,gjithqka ndodhi pa planifikuar diten e mallkuar kur u dashurova ne ty,Heret e kam kuptuar se jam nje njeri i denuar nga zoti por arsyen e ketij denimi asnjehere nuk e kuptova,tash vazhdoj te qaj fatin tim qe shum e kerkova por kurr nuk e gjeta ,jetova me nje shprese te vdekur dhe ne shoqeri te enderrave,per kete pafatsi mbeta i vetmuar jeten pa ndale duke e mallkuar dhe veten e emerova ne baze te asaj qe mbeta,,Robi i Dashurise'',Kurr nuk deshta te gaboj e para zotit te jem nje mekatar kur e di se ne kete bote jam vetem nje kalimtar i rastit qe stacionin e fundit te jetes e kam ne pragun e vdekjes per ne boten tjeter,asgje ne kete bote nuk eshte e perjetshme e as e pavdekshme.
Tash vazhdoj te qaj ditet e rinise qe me iken e kurr me skthehen prap,asnjehere ne jete nuk i deshta avanturat e as interesin,qdohere dashurova me shpirt e me zemer te paster,sado qe po mundohem si duket rruget tona nuk po takohen askund, se si ndihem une tani te tregon vete letra e shkruar,kurr nuk e kam menduar nje dashuri te tille qe te ben te vuash me mall ne heshtje ,te lendosh zemren a askujt mos ti tregosh,qdohere qe shkruaj per ty ndihwem i priveligjuar dhe krenar kur e di faktin se ti e meriton kete,e meriton qe nje djale si une te vdes per ty,kjo eshte nje ndenje qe shum me frikeson sepse e di qka dmth ta dashuroj veq njera zemer,vetem zoti mund te dije se ku perfundon rruga e loteve te mi dhe e vuajtjeve te mia(nese ka perfundim diku),un kam besim tek zoti dhe jam i bindur se kesaj radhe do te me ndihmoj,pa dashjen e tij as ne nuk do te ishim takuar,prej se te njoha ty jeta ime mori tjeter kahje dhe kuptim,kete e deshmojne edhe poezite e mia qe tash i shkruaj duke u frymezuar nga ti,Te mos harrojme se dashurine nuk e kemi obligim ndaj askujt,ajo ehte nje ndenje e zemres dhe e shpirtit,ndoshta une nuk e meritoj dashurine tende por nuk jam fajtor pse te dua shum,me vite te tera po jetoj me plage te pasheruar ne zemer,nese zoti e ka shkruar qe un perjete te vuaj per ty dhe dashurine tende,nese eshte shkruar qe kurr mos te takoj per te thene ne kater sy ate qka ndjej ne zemer per ty,nese eshte shkruar per ty te qaj e te vajtoj perjete do te pajtohem me kete fakt edhe pse shum i rende per mua mos harro kurr se deri en vdekje vetem ty te DUA.
Fati dhe lumturia jote mvaren nga rruga te cilen ti do ta zgjedhesh ne jete,Me fal te lutem per gjitha keto fjale por nje te vertete mbaje ne zemer dhe kurr mos e harro see me shpirt e zemer ty te do nje djale shqipetar, e di qe pas kesaj letre me nuk do t gjej force qe te flas me ty sepse sigurisht do te me urresh pa mase por te lutem me fal se kete leter e shkruaj nga detyrimi i vuajtjeve dhe kujtimeve te mia qe kam ne zemer.Nese ke ndenja dhe zemer kupto te verteten qe tregon kjo leter e mos me urrej ,Valle qeshte kjo qe ndjej une per ty?!nje dashuri,nje pikellim ,nje gezim ,apo nje plage e pasheruar e shpirtit tim?!!!Do te vije nje dite kur do te kuptosh te verteten se te kam dashur me gjith zemer por atehere do te jete shum vone ,do te me kerkosh por nuk do te me gjesh askund,do te gjesh vetem varrin time me shum lule te qelura mbi te ku mbi koke do te me qendroj kurora e dashurise qe kisha per ty,une ne zemren tende do te mbetem si nje dore lypsi qe troket pa ndale duke kerkuar pak dashuri,do te jem i vetmi ne enderrat e tua por do te zhdukem se shpejti dhe ti do te kuptosh se ky nuk ishte realiteti,Per ndarjen tone une qava me dite te tera pa ndale,e ato dite ra edhe nje shi i madh i pazakonshem,kjo nuk ishte rastesi por per plaget e zemres dhe shpirtit tim edhe zoti ndjeu keqardhje dhe qau me lot,u mundova qe te bind ne te verteten por u mundova kot sepse plaget qe i kisha ne zemer nuk laheshin me lot. Lumturise dhe dashurise sime shpejt iu shfaqen kufijte dhe pengesat,endrra ime e vertete ne dashuri nuk zgjati shum ,ajo u be realiteti i hidhur dhe shum i rende per mua qe shpejt i erdhi fundi.Shpresoj se do te gezosh lumturine,dashurine dhe fatin qe aq shum e deshte dhe se nuk do te pendohesh per padrejtesin qe me bere mua,Nje amanet dua me ta lene,pas vdekjes time te varri im kurr mos mu afro ,plaget qe edhe atje i mbaj te lutem mos mi trazo,Ndoshta kjo do te jete letra e fundit qe per ty po e shkruaj sepse nuk e paske merituar qe nje djale si une per ty te vuaj,le te mbetet kjo nje misteri,nje ndarje e fundit per fatin qe kisha une ne dashuri,pa ty tsh jam mbet si nje jetim,si nje zog pa krahe e si nje lot i nxire,...si munde ta thesh zemren time si nje got kristali kur kete une kurr se meritova,nuk pate nevoje qe per lumturin dhe kenaqsine tende te lendosh nje zemer te pafajshjme,...kete leter e shkruaj nga zemra per te pastruar shpirtin tim dhe per t mos mbetur borgj i ndarjes ne dashuri....beso se tsh gjindem i paforce,brenda kater mureve i mbyllur ne vetmi per ty jam duke mbajtur zi....Nuk mjaftoi krenaria e as shpresa qe te ma shuaj mallin per ty,...nuk jetohet me shpres te vdekur dhe me dashuri te shfaqur vetem ne leter...edhe sa do te zgjase kjo agoni,kjo misteri,kjo mvaresi dhe ky mall e kujtim per ty kurr nuk do te mundem ta di....kur ta lexosh kete leter mos u ndiej krenare e as fajtore,le te beje kjo leter qe te kuptosh te verteten qe e tregon ,Jeta ime tash shum ka ndryshuar,ne zemer me ka mbetur plaga e tradhetise,ne vitet e dashurise se humbur per jete mbeta nje ,,Rob i Dashurise''
Tash e perfundoj letren me shprese se e kuptuar domethenjen e saj,mbetesh e pershendetur duke te uruar nga zemra gjitha te mirat e kesaj bote kudo qe te jesh ,pres te me shkruash.............te dua ........