[Era1]

Unë nuk dua t’i di dhimbjet
zemra ime është e thjeshtë,
deri atëherë kur fjalët
pushojnë për ta puthur,
kafshuar.
... Pastaj ferrat,
të egrat ferra hyjnë gjithandej
sa gjithçka muzikën e hijes luan;
dhe lulet, dhe pemët,
zogjtë; friksohen të trishtuar.
Nëse nata më arrin
e shumë afër trupit tim vallëzon
është
më e shkëlqyera përsëritje e mërzitshme
që lëvizja e tërheq zvarrë në përjetësi.
Nuk dua të më ndjekin
e s’dua as të vrapoj.