Titulli: Poezi nga Mendjeni
Zogu
Njė zogė i bukur me shum ngjyra
Niset nė folen e vet te shkoj
Gjatė rruges per nė fole te bukur
Shumė njerez te ndryshem takoj
Keshtu e takon nje fshatar te lodhur
dhe nje kohe te gjatė me te bisedoi
Zogu i vogel me shumė ngjyra
e pyeti fshatarin nese don ti ndihmoj
Mandej pa nje njeri punetor
Qe bart mbi krah nje peshe te rend
Zogu mbeti shum i lenduar
por smundi ti ndihmoj ngase skishte duar
Duke ecur neper male e fusha
Doli ne qytete me ndertesa te larta
shikonte pallate e rrugė te asfaltuara
qe per sy te tij ishin te pa shikuara
Edhe aty takoi nje lypes
dhe me te shumė ai bisedoi
I tha lypsit te mjer e te shkret
me mire ne fshat te shkoj te jetoj
Shkoj ne nje ndertes te lart
dhe bazene kishte brenda tij
shikoj zogu i lodhur teper
mos po e sheh aty ndonje njeri
Ne pallat pa nje te moshuar
dhe me te foli vetem dy fjalė
I tha plaku me mjekerr te gjatė
Pallatin tani dua ty me ta falė
Zogu u gezua pa masė
I mblodhi njerzit qe me ta bisedoi
I vendosi ne pallatin madheshtor
dhe aty me ta se bashku jetoj
__________________
K-A-A-K "Kushtrimi Admirues i Artit Kreativ "
|