[Mendjen]

Mendja dhe trupi

Me kaloi edhe kjo natë pa gjumë
Mundohem për të mësuar
Por kotë vetem fletet I shfletoj
E mendet ne tjeter vend me kan shkuar

Më shkoi mendja te lumi I fshatit
Sa bukur në të notoja
Rrija me orë të tëra pran tij
Isha I lumtur dhe shum e doja

Pasi mu kthyen mendet nga lumi
Vrapuan drejt fushesh se gjelbruar
Që sado veten ta mundosh
Nuk arrin për ta përshkruar

Mendet e mia vraponin me shpejtësi
Qeshnin e luanin me shoket e mi
E unë I ulur ne shtrat të mjer
Qendroj larg,larg ne vetmi

Keshtu mendoja e vrapoja
Qeshja,luaja e shum u gëzoja
E mandej u nisa për në shtëpi
Ti shikoj si janë prinderit e mi

Mendja posa u vendos ne shtëpi
U pershendet me të gjithë dhe po mendon
Përse ai qendron shumë larg
Perse ai ne vetmi qëndron

Prandaj vendosa të shkoj në shtëpi
Por jo me mendje por me trup te shkoj
E të rri me vëllëzer e motra
Dhe deri ne vdekje atje të qendroj