Anonymous

„Jeta ime ka marrë kahje tmerruese prej ditës kur shkova në qytetin e P.... për ta takuar bashkëbiseduesin tim nga mesingjeri. Nëna më thoshte çdo ditë, çka është kjo bisedë në internet, dhe me kë flisja. U njohëm me të kur ai më kërkoi bisedë në çast dhe prej aty kaluam në mesingjer. Kishte shumë dashuri nga dukja e parë dhe çdo gjë ishte në rregull dhe e ëmbël nga takimi. Mezi prisja bisedën me të... U bën 2 muaj bisedë dhe tashmë ai me të cilin bisedoja, më ishte bërë një njeri i dashur, sikur ta njihja me vjet. Sipas tërë asaj që flisnim dilte se ne do të ishim një çift bashkëshortor i përkryer dhe me çdo të mirë në mes. Tmerrin tim as që e kisha menduar ndonjëherë dhe as që mund të kisha ëndërruar dorën e fortë të mafias kosovare, duke shitur dhe dhunuar një femër të re që nuk do të dinte madje as kur është ditë e as kur është natë. Tani jetoj e krisur dhe e komprometuar, falë policisë që më nxori shumë rastësisht nga dora kriminele e dhunuesve që mendoj se janë aq të shpeshtë në Kosovë dhe rreth nesh.

Pas bisedave për 2 muaj në internet, vendosa të shkoja të takoheshim me atë njeri që e konsideroja si timin. Isha e sigurt se me të do të rrinim në shtëpinë e tij, ku do të më prisnin familja e tij, si një nuse të ardhme të tyre. E kisha atë bindje, pa ditur se do të prehesha në dhëmbët e ujqërve që ka aq shumë Kosova dhe nuk i zhduk askush“.

Takimi i tmerrshëm

„Ai do të më priste në afërsi të stacioni të autobusëve dhe unë do të takohesha me të posa të dilja nga autobusi. Ai priste dhe unë, sapo dola ai më buzëqeshi dhe ma hapi derën e veturës. Nuk vonoi shumë dhe u futëm në dyert e një shtëpie të vjetër, në periferi të qytetit. Dolën 2 burra të tjerë dhe m’u ofruan të më përshëndesin… Hymë në shtëpi dhe ata e mbyllën derën e hekurtë. Nuk po lëvizte askush dhe atmosfera më dukej e tmerrshme. Më propozuan të ulesha në një fotele dhe njëri prej tyre ma konfirmoi se tani e tutje do të isha gruaja e të treve dhe jo vetëm e njërit siç kishte thënë ai. Njëri prej tyre ma zbërtheu kopsen e bluzës dhe kur unë kundërshtova, ai m’u kërcënua fizikisht. Pas 5 minutash dy prej tyre më zhveshën me dhunë dhe pa e shpjeguar tmerrin dhe dhunën fizike që ushtruan ndaj meje gjatë aktit të dhunimit. Sikur më copëtuan të tërën në çdo pjesë të trupit. Më rrahën dhe më kafshuan dhe duke më lënë përplot lëndime në trup, e futën të tretin, i cili më dhunoi të lodhur në po atë shtrat. Pas aktit të dhunimit, më sollën një lëng pemësh dhe më vonë pak bukë. Unë qaja dhe lotoja, por kjo nuk u bënte përshtypje dhunuesve. Nuk isha e vetmja që kisha kaluar nëpër këtë rrugë. Kur mendova se kjo ishte e tëra, ata sollën edhe 2 veta të tjerë, dy burra të pagdhendur, të cilët më shfrytëzuan njëri pas tjetrit. Tashmë pashë se ishte e kotë të bërtisja dhe të provoja gjithçka, sepse shtëpia ku po qëndroja, përdorej vetëm për gjëra të tilla dhe ishte një çerdhe e mbajtjes së femrave që shiteshin dhe stërshiteshin, pasi i dhunonin 3 burrat e moshës së mesme.

Më shitën për një plak!

Më jepnin bukë dhe ujë sa për ta mbajtur shpirtin dhe më sillnin vazhdimisht njerëz për të zbrazur ndjenjat shtazarake tek unë. U bën 5 ditë që kur po jetoja e mbyllur në atë shtëpi, e cila kurrë nuk ishte e vetmuar, por të paktën nga njëri prej tyre e mbikqyrur. Nuk kishte asnjë gjasë të dilja dhe nuk kishe as mundësinë më të vogël të paraqitesha në shtëpi. E dija se tashmë prindërit e mi ishin çmendur, siç ishin kur vonohesha qoftë edhe për ndonjë orë të vetme. Nga nevoja për të dal dhe ikur i luta dhe u shtira se të isha pranë tyre vetëm t’u thosha prindërve se isha te një shoqe imja. Jo më thanë nuk mund t’i tregosh askujt. Kjo ishte përgjigje e prerë si me thikë prej tyre. Edhe disa ditë të tjera më sollën gjithfarë njerëzish që kurrë nuk i kisha menduar. I lutesha Zotit të ma merrte shpirtin. Flisja me vetveten çdo moment kur mbetesha vetëm. Pas një javësh, kur unë nisa të zbehesha dhe të humbja shumë peshë, ata më morën dhe më shitën gjetiu, por blerësi u tha se unë tashmë isha e stresuar dhe nuk isha për shtrat. Më hoqën prej aty dhe më dërguan te një burrë, të cilit i kishte vdekur gruaja prej kohësh. Ai, nuk ishte i prishur shpirtërisht si dhunuesit dhe nuk i dinte të gjitha veprat dhe rrjedhat e ngjarjes së dhunuesve. Ai dukej se dinte vetëm se u jepte atyre pak para për të më bërë grua të vullnetshme”. /Vazhdon /


E dhunuara në liri/Nga Kosovarija