[Odise]

Postimi origjinal është bërë nga 4peace

Pershendetje Odise
Megjithese ashtu sic i ke prashtruar pyetjet duhet shkruar libra te tere per t'i pergjigjur, do te mundohem te pergjigjem sa me shkurte e, mundesisht, sa me qarte. Natyrisht aq sa di une, meqe kjo eshte lemi e thelle ku ende nuk kam depertuar...

Si kenaqet shpirti me trupin tone?
Sikur trupi ne shtepine tone, nen rrobat tona...Nese shtepine a mbajme te pastert, atehere edhe ndjehemi me mire. Nen rroba te pasterta ndjehemi gjithashtu te kenaqur. Me trup te delire ndjehemi poashtu mire, apo jo? Keshtu e ka edhe me shpirtin.

Jo s'ke nevoje per frike. Sidomos jo ashtu sic e nenkuptojme neve friken. Kjo ka te beje me frikerrespekt. Duke u nisur nga ajo se All-llahu xh.sh. pervec qe na ka dhuruar gjera qe s'eshte ne gjendje t'i numeroje asnje njeri, njeren nga dhuratat me te medha e kemi zgjedhjen. Neve pra mund te zgjedhim: te besojme apo te mos besojme. Kur te besojme i falenderohemi Atij, ndjejme/tregojme/deshmojme frikerrespekt ndaj Tij, i permbahemi Ligjeve te Tij...Krejt keto per te miren tone. Vec tjerash edhe ndjenjen e mire te shpirtit ne trupin tone. Sa me shume, aq me mire per ne... Keshtu njeriu ndjehet i lumtur. Lumturia e arritur ne kete bote eshte nje pjesëz e vogel (parashije) e asaj qe na pret ne ate bote...

Kaq kesaj here. Nese me kujtohet edhe dicka - herave tjera.

Cdo te mire!

***
P.S.
Disa gjera eshte veshtire te pershkruhen. Ato, per me shume perjetohen...

***Pershendetje, 4peace!


Abstrakt: veç nje skjarim. Mbasi lexova temen (varri - hotel...), me shkrepi kjo ide, qe pasi dhash atje nje gjegje, mendova se sa e thelle paska qene kjo teme edhe per ate arsye e qita ne teme te re!

Diqysh me erdhi veshtire, qe gjithmone te flasim me mallengjim, se si del shpirti (refren mijavjecare) dhe pak flasim e veprojme, se si mund ta bejme shpirtin te knaqur ne trupin tone, qe Ai mos te peshtyj mbi trupin tone, kur te del! Shih tash, edhe kjo eshte relative: a eshte shpirti i YNI (shpirti im, trupi im)? Apo e kemi hua!



A mjafton: sikur trupi ne rrobat tona e shtepine tone te paster? Ku e gjen lumturine e knaqesine shpirti yne? Une mendoj se, ashtu sikurse knaqesia e shpirtit, mvaret nga knaqesia e trupit - kenaqesine e lumturine une e ndjej, kur e bej dikend te lumtur! Psh. per mua nuk ka ma knaqesi e lumturi, se sa ta bej popullin tim te knaqur e te lumtur! Ne ate moment qe ta arrij kete qellim: i them shpirtit - rri sa te duash, e kur te duash merr ize!

A i sheh shpirti edhe shpirtat tjere qe vuajne, nga mendja e vocerr, qe nuk ka fuqi te gjeje shtegdalje nga ndonje krize ekonomike a mendore?
Si ndjehet shpirti, kur e sheh trupin te mjeruar nga padituria? A vertet, knaqet shpirti ne trupin tone, kur hame mire, pijme mire, mbahemi te paster, kemi nje rreth si vet etj. Per mendimin tim kjo nuk mjafton aspak!

Kurse, ajo kompozita e re qe e thuani - frikerrespekt, me tingllon thershem
e idhtprekshem, sepse une konsideroj respektzori. Mendoj se ne vend te thohet ''frike nga Allahu, kij frike", mos te ia ofrojme asaj shprehjes ''a i tutesh zotit bre ti?'' (kur tejkalon kufijte e njererezise dhe behesh ma i ulte se bisha). Mendoj, se prej Zotit nuk duhet te frigohemi, perderisa bejme pune e veprime te mira! A mos diket thekshem si besim zori dhe iu ka dedikuar rrethanave te para te hershme te formimit te fese dhe mentaliteteve te kohes kur erdhe ne Dinë!? Per ate edhe pyeta: a mos nuk ka nje pergjegjese perkatese, ajo shprehje: ''Kij frike nga Allahu...!''

Kjo eshte teme tjeter... po na ketu te mundohemi te mesojme dicka te re, se as Zoti nuk ka qejf te na shohi te frikshem ( a ka shprehje tjeter)?

A jeni te bindur, Ju, se vetem ata qe i luten Zotit 5 here ne dite, jane ma afer tij?

A knaqet shpirti ne trupin tone, ma fort kur e sheh trupin e knaqur, apo kur sheh se mendja e trupi i tij - i knaqe edhe tjeret perrreth?

Shpresojme te vijojme me mençuri!


Odise