[jonuzi]

këtë ajo duhet të bisedonte me atë, ai meritonte ta dinte se pse është ashtu si mendon ajo, gjithashtu ai kishte me qindra gjëra që të bisedonte me të përpara se të vendoste të kishte çfarëdo lidhje me të, mjaftonte t’i thenin tabut e së kaluarës, kur çdo gjë ose dihej brenda pak kohe ose nuk bëhej fare, ata mund të kishin ndryshime, ata mund të kishin mendime të ndryshme, por ai e dinte tani më se kishin edhe shumë gjëra të përbashkëta, dhe këto gjëra e kanë bërë që ai pikërisht të ndjente këtë që ndjente për atë, si do që të jetë ditët ikin dhe bashkë me to pareshtur shtoheshin edhe qindra mendime, supozime dhe dyshime, në ditarin e tij ai shkruante “po po më shumë dyshime, sepse të veprosh kështu se si ka ngjarë e gjithë kjo histori, është e natyrshme të dyshosh, ndonjëherë edhe në vetë vetveten time, se mos ndoshta unë jam duke bërë ndonjë marrëzinë apo diç tjetër”. Si do që të ishte prapë se prapë ndihej shumë krenar që ai nuk iu kishte ngjasuar të tjerëve dhe edhe në këto kushte kërkonte që çdo gjë të jetë e ndershme dhe këtë e kishte bërë.
Ka shumë kohë që ai e luste atë për të pirë qoftë edhe një kafe vetëm ata të dy dhe askush asgjë nuk do të dinte për këtë, nuk është se ai donte të mbante diçka të fshehur, por në kushtet të cilat ishin tani ai pandehte se çdo involvim, çdo veprim i pamatur do të shkonte ne disfavor të asaj që ai dëshironte, për ndryshe ai nëse ndonjëherë pajtohej me atë, gjithçka do të ishte e hapur (familjare), ajo duhej ta dinte edhe këtë se ai nuk ka qenë dhe as që do të jetë i gatshëm ndonjëherë të bëjë hajgare me dikë, përndryshe atij i intereson një lidhje serioze dhe e cila do të ishte e përjetshme, asgjë tjetër nuk dëshironte përpos që të jetonte me dikë që e kuptonte dhe që e kupton, deri më tani nuk ishin duke u kuptuar, por dinte se e kishte gabim që të paktën nuk bisedonte me të, ai e pret, shikonte se ku do t’i dërgonte pritja dhe heshtja, e kishin të drejtën të vendosnin për vetveten dhe këtë dëshironte ta respektonte edhe karshi vendimeve të asaj, por ai do të tentonte gjithmonë që ajo të mos hesht, të paktën le t’i thotë gjatë pirjes së kafes atë që kishte ndërmend të vendoste dhe atë do ta dijë vetëm ai dhe pa marr parasysh se çka ajo kishte ndërmend të vendoste, ai kurrë nuk do ta keqpërdorte.