[Pause_Print_Scroll]

vazhdim...
Kështu i ka urdhëruar Allahu robërit e vet Besimtarë për respekt ndaj Allahut dhe për respekt ndaj të Dërguarit të Tij, duke iu përgjigjur Allahut dhe të Dërguarit të Tij, duke e ndaluar që të kundërshtojë diçka nga urdhrat e Allahut dhe urdhrat e Muhamedit, alejhi selam, duke u bërë vërejtje për to. Sepse Allahu ndërhyn mes tyre dhe zemrave të tyre, dhe, atëherë, ato nuk mbeten shëmbëlltyrë, duke mos pasur dobi të mëtutjeshme, se zemra gurëzohet, bëhet e fortë, prishet dhe nuk pranon të vërtetën. E gjithë kjo si dënim nga Allahu subhanehu we teala, se zemra është vendi i përmirësimit apo i prishjes në trupin e njeriut, siç thotë Muhamedi, alejhi selam:”Në trupin e njeriut është një cope mishi. Nëse ajo është e mirë, i tërë trupi është i mirë; nëse ajo është e keqe, i tërë trupi është i keq. Ajo është Zemra”. Zemra përmirësohet duke pranuar urdhrat e Allahut dhe urdhrat e Muhamedit, alejhi selam. Për këtë edhe ringjallet, edukohet, ndriçon dhe bëhet zemër e mirë. Zemra nuk rregullohet vetëm se duke u mbushur me fjalë të Allahut dhe të të Dërguarit të Tij. Nëse ndërpritet ky burim, prishet sikur toka, e cila, kur i ndërpritet shiu, vdes, e nëse zbret shiu, ajo ngjallet, me lejen e Allahut.


Muhamedi, alejhi selam, e ka përshkruar njeriun si tokën që Allahu e ringjall, duke thënë:”Shembulli i asaj, me të cilën më ka dërguar Allahu prej udhëzimit dhe dijes, është si shembulli i shiut të begatë, i cili bie në tokë, një pjesë e së cilës është e mirë, e pranon ujin dhe në të mbin kullota dhe bar i shumtë, dhe në të ka edhe pellgje, të cilat e mbajnë ujin dhe ajo u bën dobi njerëzve, të cilët pinë nga ajo, u japin të pinë kafshëve dhe vadisin të mbjellat. Kurse, një pjesë tjetër toke është shterpë, as nuk e mban ujin dhe as nuk mbin bar në të. Kështu është edhe shembulli i atij që e ka kuptuar dhe ka dije në Fenë e Allahut, dhe të cilit i ka bërë dobi ajo, me të cilën më ka dërguar Allahu.


Lloji i parë: Shembulli i atyre të cilët mbrojnë fenë, mësojnë Hadithet, kujdesen për zinxhirtë e transmetimeve, e qartësojnë të vërtetën nga e dobëta e tyre, këta janë njerëzit të cilët u kapen për islamin, i mësuan dhe i studiuan paragrafët e tij.


Lloji i dytë: Këta janë studiuesit e dispozitave, dijetarët e hadithit, që transmetuan hadithe, duke u zhytur në kuptimin dhe në sqarimin e tyre, duke ua bërë burime të gatshme për njerëzit. Ky grup i kërkuesve të diturisë është më i mirë se i pari.


Lloji i tretë: Njerëzit që janë si toka, e cila nuk pranon ujin dhe as nuk mbin frymë mbi të - ”Ndërsa një pjesë tjetër e tokës është shterpë, as nuk e mban ujin dhe as nuk mbin bar në të” – Ky është shembulli i atij i cili nuk pranon udhëzimin e Allahut, me të cilin ka ardhur i Dërguari, alejhi selam.


Ky është shembulli i dyfytyrëshave dhe i mohuesve, dhe çdo njeri i cili nuk ngre kokën ndaj fjalës së Allahut dhe fjalës së Muhamedit, alejhi selam, këta janë ata të cilët kundërshtuan urdhrin e Muhamedit alejhi selam, duke mos ia vër mendjen fare:”Le të kenë kujdes ata që kundërshtojnë rrugën e tij (të dërguarit), se do t'i zë ndonjë telashe ose do t'i godasë dënimi i ithët” (Nur, 63), në këtë botë dhe në botën e amshueshme. Në këtë botë, Allahu dërgon ushtrinë e vet, duke i mbytur ata, dhe në botën e amshueshme, Allahu subhanehu we teala i dënon me Zjarr. Ata i pret dënimi i merituar, i tashëm apo i ardhshëm, rrjedhë e së cilës është kundërshtimi i urdhrit të Muhamedit, alejhi selam, e në këtë ka premtim të tmerrshëm për çdonjërin i cili kundërshton urdhrat e Muhamedit, alejhi selam, dhe nuk kujdeset për ta dhe nuk ua vë mendjen.


Thotë Allahu në tjetër ajet:”Çka t'ju jep Pejgamberi, atë merrni; çka t'ju ndalojë, përmbajuni dhe kini frikë Allahun” (Hashër, 7).


Çka t’ju jep i dërguari përfshin çdo gjë që urdhëron Muhamedi, alejhi selam, umetin e tij nga urdhrat e udhëzimet. Kjo është e përgjithshme për çdo gjë që ka dal nga Muhamedi, alejhi selam, për Umetin e tij, dhe obligohemi ta pranojmë, të kapemi me vullnet dhe me dëshirë, se në të ka të mira që rregullon zemrat, trupat, dhe veprat.


“Çka t'ju ndalojë, përmbajuni dhe kini frikë Allahun” - çka të urdhërojë Muhamedi, alejhi selam, për largim, largohuni, se nuk ndalon në diçka vetëm se është e dëmshme dhe posedon të këqija, dhe nuk ka ndaluar Muhamedi, alejhi selam, nga diçka që ka të mira në të për njerëzit, edhe nëse mendohet se në të ka të mira. Mirëpo, të këqijat janë pa dyshim më të dyfishuara. Atë që e ndalon Muhamedi, alejhi selam, ose është krejtësisht e dëmshme, ose, më saktë, është e keqe.


“Allahu është ndëshkues i rreptë” (Enfal, 20-25) - ky është ndëshkimi i Allahut për atë i cili nuk merr shembull në kapjen për atë që ka urdhëruar Muhamedi, alejhi selam, dhe nuk largohet nga ajo që e ka ndaluar.


Muhamedi, alejhi selam, thotë:”Çka t’ju ndalojë nga diçka, largohuni prej saj, e çka t’ju urdhërojë, praktikoni sa të keni mundësi” - të praktikojmë sa të kemi mundësi. Mirëpo, për atë që nuk kemi mundësi, Allahu subhanehu we teala thotë:“Allahu nuk ngarkon askënd përtej mundësive të tija” (Bekare, 286).


Nëse lë diçka nga ajo që ka urdhëruar Muhamedi, alejhi selam, ngase nuk ke mundësi, nuk dënohesh për këtë:“Allahu nuk ngarkon askënd përtej mundësive të tija”, Mirëpo, nëse e lë dhe ke mundësi, pra e lë nga mosdashja apo nga pasimi i epsheve tua, duke u dhënë përparësi epsheve tua para respektimit të Muhamedit, alejhi selam, apo i jep përparësi dëshirave të njerëzve para respektimit të Muhamedit alejhi selam, këtu vjen ndëshkimi:”Le të kenë kujdes ata që kundërshtojnë rrugën e tij (të dërguarit), se do t'i zë ndonjë telashe ose do t'i godasë dënimi i ithët” (Nur, 63).


Allahu subhanehu we teala ka urdhëruar për pasimin e Muhamedit, alejhi selam, në shumë vende, në Librin e Tij:


Disa herë ka urdhëruar respektimin e Muhamedit, alejhi selam, krahas respektimit të Allahut subhanehu we teala, siç është fjala e Allahut:”O ju që besuat, binduni Allahut, respektoni të Dërguarin dhe përgjegjësit nga ju” (Nisa, 59).


“Binduni Allahut dhe binduni të dërguarit, e kini kujdes (mos kundërshtoni). Nëse refuzoni, atëherë, pra, dijeni se obligim i të dërguarit Tonë është vetëm komunikimi i qartë” (Maide, 92).


“Kushdo që i bindet Allahut dhe të dërguarit, të tillët do të jenë së bashku me ata që Allahu i shpërbleu: pejgamberët, besnikët e dalluar, dëshmorët dhe me të mirët. Sa shokë të mirë janë ata!” (Nisa, 69).


Disa herë ndalon mëkatin ndaj Allahut dhe mëkatin ndaj Muhamedit, alejhi selam, siç është fjala e Allahut:”Kush e kundërshton Allahun dhe të dërguarin e Tij, dhe i shkel dispozitat e Tij, atë e fut në zjarr të përjetshëm. Për të është një dënim i rëndë” (Nisa, 14).


Thotë Allahu subhanehu we teala:”Kush e kundërshton Allahun dhe të dërguarin e tij, i tij është zjarri i Xhehennemit. Aty do të jenë përgjithmonë” (Xhinn, 23).


“Atë ditë, ata që nuk besuan dhe kundërshtuan të dërguarin, do të dëshironin (të varroseshin) të rrafshohej toka mbi ta, ngase nuk mund t'i fshehin Allahut asgjë” (Nisa, 42).


Disa herë përmend respektimin e Muhamedit, alejhi selam, të ndarë, siç kemi fjalën e Allahut:”Kush i bindet Pejgamberit, ai i është bindur Allahut” (Nisa, 80).


“Ne nuk dërguam asnjë të dërguar vetëm që me urdhrin e Allahut t'i bëhet respekt (nga njerëzit) atij” (Nisa, 64).


“Dhe respektoni të dërguarin, në mënyrë që të mëshiroheni” (Nur, 56).


“Thuaj: "Respektoni Allahun, respektoni të dërguarin!" Nëse ata refuzojnë, atëherë atij i takon përgjegjësia me çka është i ngarkuar, ndërsa juve përgjegjësia me çka jeni të ngarkuar; nëse i bindeni atij, atëherë keni gjetur të vërtetën/udhëzimin” (Nur, 54).


E ka bërë respektimin e Muhamedit, alejhi selam, shkak për udhëzim. Gjithashtu, e ka bërë respektimin e Muhamedit, alejhi selam, shkak për mëshirë.


Pastaj, na lajmëroi se kush nuk respekton Muhamedin alejhi selam, ai pason epshet e veta. Thotë Allahu:”Nëse ata nuk të përgjigjen ty, atëherë dije se ata ndjekin vetëm dëshirat e veta, e kush është më i humbur se ai që, duke pasur fakt prej Allahut, ndjek epshin e vet? S'ka dyshim se Allahu nuk udhëzon popullin zullumqar” (Kasas, 50).


Pra, respektimi i Muhamedit, alejhi selam, është obligim për çdo besimtar dhe për çdo musliman, gjithashtu edhe për çdo besimtare dhe muslimane, sipas mundësisë që ka, dhe largim nga e gjithë ajo që ka ndaluar Muhamedi, alejhi selam.


Kundërshtimi i Muhamedit, alejhi selam, është lajthitje, shtrembërim, fatkeqësi, e mund të ndodhë dënimi i shpejtë. Ishte një njeri që mbante unazë të arit dhe, kur e vërejti Muhamedi alejhi selam, ia nxori unazën dhe i tha:”Merr dikush nga ju gacë nga zjarri dhe e vë në dorë!?”, dhe ia hodhi unazën në tokë. Kur u ngrit Muhamedi, alejhi selam, i thanë të pranishmit njeriut:"Mere dhe përfito nga ajo". Tha:"Jo! Vallahi, nuk marr diçka që hodhi Muhamedi, alejhi selam". Ky, pra, është Besimi.


Ndërsa njeriut tjetër, të cilin e vërejti Muhamedi, alejhi selam, duke ngrënë me dorën e majtë, i tha:”Ha me dorën e djathtë!”. Tha:"Nuk mundem". Nuk e shtyu tjetër pos mendjemadhësisë ta bënte këtë. Muhamedi, alejhi selam, i tha:”Mos paç mundësi!”. Bëri lutje që ai mos të ketë mundësi, dhe nuk ka patur mundësi ta ngrinte dorën më, për atë se Allahu subhanehu we teala ia paralizoi. Ky ishte ndëshkim nga Allahu për të.


Pra ai, të cilit i ka arritur Suneti i Muhamedit, alejhi selam, obligohet të ketë edukatë me të, t’ia jep vendin dhe pozitën e merituar, të veprojë me të, se urrejtja e asaj me çka ka ardhur Muhamedi, alejhi selam, është mohim dhe dalje nga feja, siç thotë Allahu në Kuran:”Këtë, për shkak se ata e urryen atë që e zbriti Allahu, prandaj atyre ua zhduk veprat” (Muhamed, 9).


Nëse lë diçka çka është vërtetuar nga Muhamedi, alejhi selam, duke e urryer atë, kjo është dalje nga Islami:”Këtë, për shkak se ata e urryen atë që e zbriti Allahu, prandaj atyre ua zhduk veprat” (Muhamed, 9).

vazhdon...