Mbase une e hapa temen, vln te filloj me nje poezi te Dijetarit te Madh Ibn Kajjim el Xheuzije, i cili ishte oqean sikur mesuesi i Tij, Ahmed Ibn Tejmijje.
Kjo poezi eshte e shkeput nga nje liber i Tij (me sa kam ndegjuar) me 36.000 vargje qe mbarojne me shkronjen n (nun) ne gjuhen arabe.
Vargjet qe me se shumti me pelqyen ne kete poezi jane:
Devocioni i vėrtetė s'ėshtė gjė
veēse nėnshtrim i plotė
i trupit dhe shpirtit
ndaj Njė dashurie.
Ta duash Allahun
Shkoqitur nga "en-Nunije" tė Ibn el-Kajjim el-Xheuzije
Dashuria ndaj tė Dashurit,
duhet tė kthehet e pakushtėzuar.
Nėse ti pohon dashuri
por akoma kundėrshton tė Dashurin,
atėherė dashuria jote s'ėshtė veēse shtirje.
Ti i do armiqtė e tė Dashurit tėnd
dhe akoma kėrkon dashuri nga ana e Tij.
Ti i lufton tė dashurit e tė Dashurit tėnd!
A ėshtė kjo dashuri apo ndjekje e shejtanit?!
Devocioni i vėrtetė s'ėshtė gjė
veēse nėnshtrim i plotė
i trupit dhe shpirtit
ndaj Njė dashurie.
Kemi parė njerėz tė pohojnė nėnshtrim,
ndonėse besnikėritė e tyre janė tė shumta.
Ata mbėshteten nė njė gjė, shpresojnė gjetkė,
dhe dashuria e tyre s'ka kurrfarė rezultati.
e publikoi
www.mburoja.net