[ebubekr_albani]

Eselamu Alejkum

Ma bani hallall qe po e postoj ket ketu mirpo e pash te arsyshme qe me postu se vellu cka e postoj ket poezi te keti "hoxhe" Ali Hasen El-Halebij i cili i akuzon njerzit me tekfir kurse ne ralitet aji nuk e ka Akiden (besimin) ne rregull keshtu qe e pash te arsyshme me postu ket postim sepse aji ne ket poezi e ka shenu kinse per ata te cilet i bajn njerzit kafira Allahu na udhezoften ne te verteten dhe me pasu ate dhe me pa te koten dhe me u largu nga ajo Amiiin , Eselamu Alejkum




Fetvaja nr. 21517 data : 14.06.1421 h.
Tërheqje vërejtje nga dy librat:

"Et-Tahdhir min Fitneti Tekfir"

dhe

"Sajhatun-Nedhir"

Falënderojmë vetëm All-llahun, përshëndetjet qofshin mbi Pejgamberinsalallahu alejhi ve sel-lem!

Komisioni i Përhershëm për Kërkime Shkencore dhe Fet-va rreth asaj që i ka ardhur Muftiut të Përgjithshëm prej disave që kërkojnë këshilla dhe përgjigje me besnikëri nga Organizata e Dijetarëve të Mëdhenjë, me nr.2928, me datë: 13.15.1421 h, dhe me nr.2929 me datë :13.05.1421 h. rreth çështjes së dy librave: "Et-tahdhir min fitneti tekfir " dhe "Sajhatun-nedhir”, që i ka përmbledhur autori Ali Hasen El-Halebij, dhe se ato thirrin në medh-hebin e murxh'ive duke thënë se puna nuk është kusht në çështjen e Imanit (besimit), njëherit këtë ia mvesh Ehlu Sunnetit dhe Xhematit.

Këto dy libra ndërtohen gjithashtu nga trillimet e shpifura që iu kanë bërë dijetarit islam, Ibën Tejmijes dhe Sheih Ibën Kethirit dhe të tjerëve. Dëshira e atyre që kërkuan këshillë është sqarimi i këtyre librave, që të njihet e vërteta nga e kota (v.p. e pavërteta), etj.

Pas studimit të këtyre dy librave nga ana e Komisionit të Përhershëm, i është bërë e qartë Lexhnes (v.p. Komisionit të Përhershëm) se libri: "Et-tahdhir min fitneti tekfir" e Ali Hasen El-Halebiut, në atë që e ka thënë në fillim të librit dhe në fund të tij, përmban atë që vijon:
1-Shkrimi i këtij libri sipas drejtimit Murxh'ie (drejtim i shpikur dhe i devijuar), të cilët e kufizojnë kufrin (mosbesimin) në: kufër xhuhud (mohim), tekdhib (përgënjeshtrim) dhe të lejuarit me zemër, sikur që ka thënë në faqen 6 - fusnotën 2, dhe në faqen 22. Kjo është plotësisht në kundërshtim me atë, në të cilën janë Ehlu Sunneti dhe Xhemati, të cilët thonë se kufri mund të jetë me zemër, me fjalë, me punë dhe me dyshim.
2-Ndryshimi nga ajo që e ka bartë nga Ibën Kethiri (All-llahu e mëshiroftë) në librin e tij "El-bidaje ve Nihaje" 3/118, ku e ka përmbledhë Halebiu në fusnotën e faqes 15, duke e bartur nga Ibën Kethiri se: Xhunkuz Hani ka pretenduar në librin e tij "El-jasik" se është prej All-llahut, dhe ky kinse ka qenë shkaku i daljes së tij nga Islami. Komisioni i Përhershëm kërkoi vendin e shenuar në libër, por nuk ka gjetur atë që është thënë në të, se e ka thënë Ibën Kethiri.
3-Shpifja që bëri ndaj dijetarit Ibën Tejmije në faqën 17-18, në të cilën e ka cekur autori i këtij libri, Hasen El-Halebij se, te Ibën Tejmija të gjykuarit jo me ligjin e Allahut nuk është kufër, përveç nëse bëhet me dije, zemër dhe lejim. Ky është një trillim i qartë ndaj Sheih Ibën Tejmijes, kur dihet se Ibën Tejmije është përhapësi i parë i Akidës (besimit) të Selefëve, ndërsa atë që e ka shkruar autori është drejtim i Murxh'ieve.

4-Ndryshimi i tij në atë që e ka pas për qëllim Sheih Muhamed ibn Ibrahim në shkresën e tij "Tahkijmu-El-kavanijn-El-vedije", ku ka pretenduar autori Alij Hasen El-Halebij se Sheih Muhamed ibën Ibrahim e bënë të lejuar atë me zemër, kur e di se fjala e Sheih Muhamed ibën Ibrahimit është e qartë në librin e tij, në seriozitetin e Ehli Sunnetit dhe Xhematit .

5-Shtesa e fjalëve që i ka përmendur nga dijetarët, duke i bartur fjalët e tyre me atë që nuk e bartin ata, sikur në faqet 108 - fusnota 1, faqe 109 - fusnota 21, faqe 110 - fusnota 2.

6-Gjithashtu, në librin " Et-tehvin minel hukmi bi gajri ma enzel All-llahu ", në faqen 5 - fusnota 1, me pretendim se kujdesi për vërtetimin e Teuhidit në këtë çështje ka ngjashmëri me Shi’itë, Rafiditë, ky është gabim trashanik. Me studimin e librit të dytë "Sajhatun- nedhir" është gjetur se ajo është si një mbështetje në atë që ka libri i lartëpërmendur. Për këtë, Komisioni i Përhershëm mori konkluzë se këto dy libra nuk lejohet të botohen, e nuk lejohet as shpërndarja e tyre e as marrja e tyre, për shkak të së kotës që e posedojnë dhe ndryshimet që i kanë bërë. Njëherit e këshillojmë autorin e këtyre dy librave që t'ia ketë frikën All-llahut në vetën e tij dhe të muslimanëve, e në veçanti rininë, dhe të përpiqet në marrjen e dituris së vërtetë nga dijetarët që janë të njohur me dijen e tyre dhe akiden e tyre. Dituria është emanet, prandaj nuk lejohet shpërndarja e saj, përveç se në pajtim me Kur'anin dhe Sunnetin. Gjithashtu, e këshillojmë që të largohet nga këto mendime dhe nga kjo rrugë e kotë, në ndryshimin e fjalëve të dijetarëve. Dihet se kthimi në të vërtetën është gjë me vlerë dhe mburrje për muslimanin.

Komisioni i Përhershëm për Kërkime
Shkencore dhe Dhënien e Fet-vave,
në krye me:
Kryetar: AbdulAziz bin Abdilah –Ali Sheikh,
Anëtar: Abdullah bin AbduRrahman El-Gadejani,
Anëtar: Bekër Abdullah Ebu Zejd,
Anëtar: Salih bin Fewzan El-Fewzani.

Përktheu nga gjuha Arabe:
Shaban Murati

Marr nga : www.ankebut.com