BUZET
Buzet
Te mjerat hapen paksa
Rrudhosen e plaken..
Rinohen e digjen zjarr
Heshtin e treten ngadale
Te mjerat mbyllen ne terr
Levizin e perpeliten
Krijojne vetbesimin qe vdes
Dhe digjen si prush pa flake
Te mjerat nxitojne neper fjale
Dhe fjala merr formen e tyre
rrine hapur ne pritjen e gjalle
E plaken si shekuj fytyre
te mjerat struken ne vale
Nje puthje flakerine aty
Dhe horizonti tretet larg...
Buzet kane mbetur ne sy...
Dy gjela ne lufte
Ne mundje te lire
Mbi mur kacafyten
Dhe une
Si "zonje e mire"
Shkoj qe ti ndaje
Ndersa ata me versulen
Dhe me mbysin ngadale..
|