Rrjedh nga nje familje e shkolluar, por une nuk e pata fatin e pjestareve te tjere te familjes, pse?, i takova nje gjenerate ku shume pak rruge te hapura kishte sidomos per femrat, me sa gezime mbarova 8 vjeqaren dhe kisha plot e perplot endrra per te ardhmen, ishte shtatori i vitit `91, ku mezi prisja te behesha gjimnaziste e ndjeja veten te rritur, deshem te hynim ne shkolle, ah 1 shtatori i asaj kohe-Dyert e mbyllura per nxenesit shqiptare- rasti i mezi pritur mbeti prap se prap i paharruar por mori kahje tjeter, aty para shkolle na prisnin plumbat, helmet dhe gazerat lotesjellse, i perballuam disi asaj kohe pritem 4 vite qe te hyjme se paku per nje vite ne objektet shkollore, por nuk ndodhi!. Endrra jone mbeti e parealizuar, kaluam 4 vite te arsimit te mesem neper shtepite shkolla te asaj kohe. pra kam vetem arsimin e mesem dhe nuk mendoj se eshte per ta ulur koken, por e kunderta se ka qene sukses i asaj kohe, me pas mora rrugen e gurbetit, ku me prisnin shume e shume obligime te tjera, dhe sot jam ketu ku jam, diku ne mes.
DEA
|