[Dilaver]

Ora 14:00. Sheshi Skënderbej.
Populli brohoriste dhe hidhte parulla triumfuese. Një grup i madh qytetarësh ishin të vendosur pranë vëndit ku qëndronte akoma monumenti i diktatorit komunist. Ishte problemi i rrëzimit të monumentit. Nga rruga e Durrësit vijnë dy djem të rinj me një rrotull litari prej liri. Po në këtë kohë mbërrin tek sheshi Skënderbe, makina IFA e drejtuar nga Ardian Heta. Ai e drejton makinën drejt e tek vendi ku ndodhesh monumenti i diktatorit. Pastaj një grup njerëzish ndihmojnë Astrit Hatellarin që të vendosë litarin tek monumenti i diktatorit. Përpjekja e parë dështon sepse litari shkëputet. Nga makina sjellin një kavo çeliku jo shumë të gjatë të cilin e lidhin me litarin. Në përpjekjen e dytë, Astrit Hatellari i ndihmuar edhe nga një qytetar tjetër e vendos litarin pranë gishtave të dorës së majtë e ulur poshtë, të monumentit të diktatorit. Pastaj ne i larguam të gjithë njerëzit, që të mos dëmtoheshin nga rreziku i shembjes së monumentit gjigant. Makina e tërheq 3-4 herë monumentin e derdhur në bronx të diktatorit komunist, i cili bie anash në drejtim të Muzeut Historik Kombëtar. Gjithë ai popull prej afro 100 mijë vetësh, që ndodhesh tek sheshi Skënderbej, duke u përqafuar me njëritjetrin nga gëzimi i madh i kësaj ngjarje të papërsëritshme, filloi të brohorasë i entusiazmuar tej mase.
Ra simboli i komunizmit, i cili lavdinë e tij e vuri mbi vuajtjet e dhjetra mijra vetëve në burgje, internime dhe dëbime. Gjatë diktaturës komuniste u pushkatuan me mijra veta sepse patën për ideal demokracinë e sotme. Është për t’u theksuar se gjatë kohës së rrëzimit të monumentit vazhdonin punimet e Komitetit Qëndror të Partisë së Punës së Shqipërisë. Z. Hekuran Isai, në atë kohë Ministër i Brendshën duke informuar për situatën e krijuar Z. Ramiz Alinë, thotë se megjithëse ka një ligj për mbrojtjen e monumenteve, unë nuk mund të shkoj deri në masakër ose në gjakderdhje ndaj popullit. Z. Ramiz Alia e miraton mendimin e tij. Kjo bëri që Z. Hekuran Isai nuk ju bë asnjë vërejtje nga Komiteti Qëndror i Partisë së Punës. Duke kujtuar momentin e inaugurimit të këtij monumenti gjigant të diktatorit komunist, militantët ekstremistë komunistë bërtisnin: “ Parti Enver jemi gati kurdoherë”. Ndërsa në momentin që do të rrëzohesh ky monument, populli demokrat i Tiranës me entusiazëm të papërshkruar bërtiste: “ Ta heqim, ta heqim qelbësirën”. Njerëzit nga kurreshtja e madhe shkuan tek koka e monumentit të diktatorit dhe me veprime nga më të çuditshme shprehnin urrejtjen e tyre të madhe ndaj tij. Pastaj protestuesit i vënë kavon kokës së këtij monumenti gjigant. Pastaj, makina IFA e drejtuar nga Ardian Heta i shoqëruar në kabinë nga shoku i tij Indrit Sukaj, e tërheq zvarrë këtë monument gjigant përgjatë sheshit Skënderbej. Mbi makinë dhe mbi monument, rrinin të ulur njerëz të shumtë. Gjithë populli i Tiranës, që ndodhesh në Sheshin Skënderbej e shoqëronte kamionin me thirrje dhe brohoritje të shumta.
Pas gjithë këtyre, makina IFA e drejtuar nga Ardian Heta vazhdon itinerarin në drejtim të Rrugës së Elbasanit. Pesëdhjetë metra larg nga godina e ish të përndjekurve politik (sot), shkëputet busti nga pjesa tjetër e monumentit gjigant të diktatorit. Gjithashtu makina IFA pëson difekt ( i digjet freksioni) për arësye të peshës së madhe të demostruesve të hypur mbi makinë dhe mbi monumentin e diktatorit. Turma e demonstruesve shkëpusin kavon nga makina dhe fillojnë të tërheqin vetë bustin e diktatorit deri pranë parkut të lodrave në Rrugën e Elbasanit. Gjithashtu tek pjesa e mbetur e monumentit të diktatorit ( nga këmbët deri tek gjoksi) afrohet një skodë e parkut të mallrave me shofer Sulo Jaupaj. Shumë demonstrues e lidhin këtë pjesë të mbetur të monumentit me skodën. Shoferi Sulo Jaupaj me makinën e tij lëviz afro dy kilometra nëpër rrugëtë e Tiranës i përshëndetur nga mijra qytetarë. Në pjesën malore të Rrugës së Elbasanit për t’u ardhur në ndihmë demostruesve të lodhur vjen një autobuz me ngjyrë të kuqe që ishte i punëtorve të minierës së Krrabës. Kjo makinë drejtohesh nga një shofer zeshkan 50 vjeçar, që quhesh Hysen Alla. Autobuzi ishte i mbushur me minatorë. Minatorët dhe protestuesit e lidhën shpejt e shpejt bustin e diktatorit pas autobuzit. Pastaj, Hysen Alla e drejton makinën e tij për tek godina e studentëve grevistë. Kur autobuzi mbërriti atje shpërtheu një gëzim i jashtëzakonshëm midis studentëve grevistë të urisë të ngujuar dhe protestuesve. Busti i diktatorit u la i varur lart tek godina e studentëve grevistë. Në këtë kohë Saimir Maloku shikon një djalosh të fuqishëm 30 vjeçar i quajtur Xhovalin (Asim) Çokani (I ati, ish i burgosur politik dhe tani emigrant në Itali), i cili mbante në dorë një çantë me çelsa të mëdhej mekanikë. Saimiri i lutet Xhovalinit që të shkonin tek Pallati i Kulturës për të hequr parrullën gjigante “Lavdi Partisë së Punës së Shqipërisë”. Të dy këto së bashku dhe me disa protestues të tjerë nisen me një synim të tillë drejt Pallatit të Kulturës në zonën e shkallëve ku ndodhet sot selia e Televizionit Arbëria. Por ky aksion nuk mund të realizohesh atë ditë sepse tek Pallati i Kulturës si poshtë po ashtu edhe lart në taracë, kishte policë të armatosur. Saimiri me Xhovalinin dhe protestuesit e tjerë e lanë për ta kryer këtë aksion ndoshta ditën e nesërme, menjëherë sapo të krijohesh mundësia. Gjithashtu nuk mund të nxitesh populli demostrues që të shkonte tek Librari Flora për djegjen e veprave të diktatorit komunist sepse tek Pallati i Kulturës, Hotel Tirana dhe në pallatet për rreth kishte ushtarë me pushkë me snaiper si dhe populli ishte tepër i lodhur nga pelegrinazhi i gjatë që kishte bërë atë ditë.
Mbasdite, mjaft qytetarë mblidhen përsëri tek Sheshi Skënderbej. Shumë prej tyre filluan të thyejnë bazamentin prej mermeri të errët të ish monumentit të diktatorit. Mbasi u errësua, minatorët e Krrabës e rilidhën përsëri bustin e diktatorit tek autobuzi i tyre. Pas kësaj, autobuzi me disa minatorë brënda vazhdon itinerarin për tek Rruga e Kavajës. Në zonën pranë ambasadave, policia gjuan me snajpera autobuzin dhe i thyen dy xhama. Arrestohen dhjetë minatorë midis tyre zotërinjtë Hysen Alla, Vladimir Xhillari, Agim Abazi, Arben Lame, Luan Paja (ish themeluesi i degës së PD-së për Minierën e Krrabës, vdekur) etj. Po atë ditë në qytetet e Gjirokastrës dhe të Korçës rrëzohen monumentet e diktatorit komunist. Radiotelevizioni shqiptar si dhe agjensitë e huaja të lajmeve jepnin njoftimin se në Tiranë, në mesditë u rrëzua monumenti gjigant i diktatorit komunist. Në ora 20:00 shfaqet në televizionin shqiptar Ramiz Alia, ish president i Republikës i cili në një pronuncim të tij publik ndër të tjera thotë: “ Sot kryeqyteti ynë kaloi një nga ditët më dramatike dhe të rënda të jetës së tij. Turma të irrituarish duke humbur çdo arësye llogjike kaluan në akte vandalizmi dhe arritën të rrëzonin monumentin e Enver Hoxhës etj.”. Pas orës 21:00 të asaj nate dhe në ditët në vazhdim, policia dhe sigurimi komunist bazuar në filmimet e kamerave sekrete dhe nga të dhënat e informatorëve të tyre të infiltruar midis protestuesve, arrestoi rreth 300 protestues. Ndër ta, afro 70 veta u dënuan me burgime të ndryshme me akuzat për grumbullime të paligjshme, shkatërrim monumentesh dhe goditje të përfaqësuesve të shtetit. Me qindra qytetarë të tjerë u pushuan nga puna.