[pasioni_]

Natë e qetë. Vera filloi. Sonte është nata më e shkurtë e vitit. Në kujtesën time rikthehen ditët dhe netët e kaluara bashkë. E kujtoj takimin e parë...ishte momenti kur diçka lindi në mua. Çdo gjë që kisha fantazuar dikur. Çdo gjë që kisha ëndërruar gjithmonë. Atë që kisha kërkuar dhe dëshiruar tërë jetën e gjeta tek TI! As vet nuk e di se çka ndodhi me mua. As që do ta di kurrë ndonjëherë, derisa të jam gjallë. Një çast i shkurtër. Një shikim. Një buzëqeshje dhe zgjatja e dorës së bashku me përshpëritjen e ëmbël: "Unë jam...". Kjo përshpëritje zuri vend thellë në zemrën time. Thellë në shpirtin tim. Si jehonë e dëgjoj çdo ditë, çdo natë, çdo orë e sekondë. Është ngulitur thellë në qenien time. Plotësisht është mishëruar. Është bërë pjesë e mendimeve të mija. Edhe nëse nuk dua të mendoj në TY dhe me forcë mundohem të të largoj, përsëri e gjej vetveten se asgjë tjetër nuk jam duke bërë, përveç që jam duke menduar në TY! Je pjesë e mendimeve të mija. Frymëzim i imi për të jetuar.... dhe për të menduar në TY!