[Dilaver]

6. Vetëdija kritike dhe Qëndrimi

Ibrahim Rugova ndër elemente të kritikës njeh: shqyrtimin, vështrimin, argumentimin, vlerësimin, qëndrimin. Kësaj radhe metodike e metodologjike nuk i përmbahet symbylltas, po e gjejmë të aplikuar në diskutimet e tij në këtë libër. Sidomos del në pah një vetëdije kritike e plotë, e mbështetur në argumentime gati shteruese, ç'është më e rëndësishme, e shoqëruar përherë me një qëndrim kritik. Vlera e librit hetohet në shumë pika. Së pari pse sjell shumë informacione mbi dijen moderne për letërsinë, të cilat informacione nuk kanë munguar te ne, jo sidomos në decenien e fundit, po këtu marrin një formë teorike më të sistemuar. Vlera tjetër e librit është se gjatë diskutimit, përherë i drejtohet gjendjes së studimeve tona teorike dhe kapet me probleme të letërsisë shqipe, duke u përpjekur edhe të propozojë zgjidhje. Etja e tij për hapje të madhe me dijen moderne dhe të kohës shihet edhe nga interpretimi i ligjëratës së Rolan Bartit, këtij dijetari të madh dhe burimi të shumë ideve të reja për letërsinë, pra ligjëratës inauguruese të një semiologjie letrare. Pra, vlera e parë e librit është hapja ndaj ideve të reja, diskutimi argumentues, qëndrimi kritik, dhe së fundi shkrimi i ngjitur në një sistem të qëndrueshëm, që krijon një vijë mjaft të fortë të trajtimit të çështjeve të letërsisë te ne, të cilat kur diskutohen, shpesh më shumë mjegullohen sesa ndriçohen.
Në fund, këtij shkrimi duhet t'i bëhet një vërejtje, jo sa për të thënë, po vërejtje që ndoshta e shtyn të mendojë autorin. Ibrahim Rugova, duke ndjekur me ngulm një metodologji, nganjëherë zbret në një metodikë të trajtimit. Kjo ngjet më së shpeshti kur diskutimin dhe idetë e veta ia adreson e i detyron rrethit tonë letrar, i ushqyer nga kërkesa që libri i tij të jetë i aplikueshëm në këtë situatë, do të thotë i udhëhequr nga dëshira që gjendja të ndryshohet. Në këso rastesh teksti kritik i ngjet ligjëratës, mësimit.
Për të gjitha çështjet e riaktualizuara në këtë shkrim dhe për ato që nuk janë prekur, libri Kah Teoria i Ibrahim Rugovës është ngjarje në kritikën tonë dhe hyn në familjen e librave të tjerë, mbi të cilët në të ardhmen nuk mund të kalohet, kur bisedohet për letërsinë tonë, besoj, u pajtuam apo nuk u pajtuam me ta.