[Dardanesha]

Çka konsiderohet avret mes femrave?

Falënderimi i takon Allahut, paqja dhe mëshira qofshin mbi të Dërguarin, familjen, shokët dhe ithtarët e tij:

“Kurani qartas na ka treguar se një femër nuk ekspozohet para një femrës tjetër vetëm aq sa ekspozohet para të afërmve të saj (meharim). Përpara të afërmve ajo ekspozohet aq sa është e zakonshme të zbulohet në shtëpi dhe gjersa ajo bën punët e shtëpisë. Allahu thotë: “të mos ua tregojnë bukuritë e tyre askujt përveç burrave të vet, baballarëve të vet ose baballarëve të burrave të vet, djemve të vet ose djemve të burrave të vet, vëllezërve të vet ose djemve të vëllezërve të vet, apo djemve të motrave të veta, ose grave të tyre (që u përmendën) dhe robëreshave, të cilat i kanë në pronësinë e tyre, ose shërbëtorëve nga meshkujt të cilët nuk ndiejnë nevojë për femrat ose fëmijët që nuk e kanë arritur pjekurinë për gra. Le të mos kërcasin me këmbët e tyre për ta zbuluar fshehtësinë nga stolitë e tyre. Pendohuni të gjithë te All-llahu, o besimtarë, në mënyrë që të gjeni shpëtim” (Nur:31) Kjo është praktika e grave të të Dërguarit dhe besimtareve të devotshme që atëherë e deri në kohën tonë. Kjo praktikë është se femra ekspozohet para një femrës tjetër aq sa ekspozohet në shtëpinë e saj para babait dhe tjerëve që u përmendën në ajet, e që është vështirë të ruhet më tepër sikur zbulimin e kokës, duarve, qafën, këmbët. Sa i përket zgjerimit në këtë drejtim, jo vetëm që nuk lejon Kurani një vepër të tillë por vjen në shprehje edhe sprovimi mes grave, një gjë e tillë është evidente. Gjithashtu paraqet edhe një shëmbëlltyrë të keqe për femrat tjera. Zbulimi i tepruar i femrave mes tyre është edhe përngjasim me mosbesimtaret dhe të pandershmet. I Dërguari, paqja dhe mëshira qoftë mbi të, ka thënë: “kush i përngjanë një populli ai është prej tyre” po ashtu kur pa Abdulla b. Amrin me rroba të ngjyrosura me asfar (ngjyrë të kuqe apo të verdhë) i tha: “mos i vish ato se janë rroba të mosbesimtarëve” (Muslimi)

Po ashtu ka thënë: “dy grupe prej banorëve të zjarrit nuk i kam parë: njërin që mbajnë kamxhikë si bishtat e lopëve e me to i rrahin njerëzit dhe tjetrin që janë disa gra te veshura mirëpo të zhveshura, që joshin dhe lakohen. Kokat e tyre janë si shpinat e deveve. Nuk hyjnë dot në xhenet as që do nuhatin erën e tij edhe pse era e tij ndihet kaq e kaq larg”

Fjalët “te veshura mirëpo të zhveshura” nënkuptojnë veshjen që nuk mbulon prandaj ajo në realitet është e zhveshur sikur që vesh ndonjë petk të hollë e të tejdukshëm, apo petkat që vizatojnë pjesët e trupit të saj, apo të shkurta që nuk mbulojnë pjesët e trupit të saj.

Ajo që kërkohet prej grave besimtarë është të marrin shembull nënat e besimtarëve, gratë e sahabëve dhe pasueset e tyre. Të jenë të kujdesshme në mbulimin e trupit të tyre sepse kjo është më e pastër për ato. Gjithashtu duhet të kenë kujdes të ruhen nga ato petka që janë specifike për mosbesimtaret, të pandershmet si shenjë respektimi ndaj Allahut dhe të Dërguarit të Tij.” (17/297)