[Rozafa]

E sonte më qanë zemra për lulen
Duke menduar gjithnjë në ty
Duke kujtuar buzët tua lulëbozhure

Zgjas dorën të të prek zemrën
Dhe të dëgjoj dridhmat e shpirti tënd
Të lundroj në vrushkujt e gjakut
Mbi barkën e puthjeve amshuese

Nuk di nëse e dëgjon këngën time
Është këngë për yllin dhe diellin
Është pikturë e lotëve pa ngjyrë
Në përmallimin e syve të pafjetur

Edhe sonte të dua me po aq zjarr
Nën hijen e kësaj nate me shi
Ku nuk vdes shpresa për diellin
As yllin që po më tretët n`largësi !


PS:Kete kujtim do ta fsheh edhe ne varr, le te me mbetet kenge e pa amshueshme,le te mbetet refren i paperseritshem dhe enderr e dhimbshme ne qenien time!