[Urata]

4. Marrëdhëniet midis Rugovës dhe socialistëve.



Ndërkaq e vërteta e marrëdhënieve të Ibrahim Rugovës me qeverinë e socialistëve është më e njohur, më e lexueshme, më e kthjellët. Atë e kanë bërë të njohur më shumë sesa vetë Rugova kundërshtarët e Tij në qeverisjen e socialistëve të Tiranës përmes deklaratave, udhëzimeve dhe ditareve e shënimeve me bosht ideologjik majtist të tipit të diktatorit shqiptar.

Në fakt kjo kohë mund të konsiderohet si periudha e "luftës së ftohtë" midis filozofisë së politike e nacionale të Rugovës dhe politikës antirugovë e antishqiptare të Tiranës zyrtare. Në këtë status të ngrirë kishin ndikuar faktorë të shumtë të brendshëm e të jashtëm. Por mund të besohet se te socialistët kishte një aspekt të theksuar ideologjik. Parardhësit e socialistëve kishin investuar shumë, sidomos në mërgatën shqiptare në Perendim. Ndaj pasardhësit e tyre nuk kishin pasur ndonjë vështirësi për të siguruar mbështetjen e kësaj mërgate "kosovare" dhe për tia kundërvënë atë liderit historik të Kosovës. Ata e kishin të gatshme të gjithë infrastrukturën e nevojshme, sepse përmes mërgatës kishin organizuar aksione të tjera të shumta, ku ishin shquar aksioet e përhapjes dhe propagandimit të veprave të Enver Hoxhës. Nga ana tjetër ish-funksionarët e lartë të shtetit e të sigurimit shqiptar të kohës së diktaturës, të cilët i kishin krijuar lidhjet me të vetëshpallurit udhëheqës politikë në diasporë, ishin shpërndarë më 1991 në shumë kryeqendra e qendra europiane për të rikrijuar lidhjet e dikurshme me këtë diasporë......



5. Një vlerësim i shkurtër rreth aventurave antiRugovë



Atmosfera e ftohtë e marrëdhënieve midis Prishtinës dhe Tiranës zyrtare ishte trashëguar që nga koha e luftës në Kosovë. Marrja peng e Rugovës dhe familjes së tij nga ana e Milosheviçit i kishte vënë kapakun sjelljeve brutale të të dy anëve të kufirit ndaj figurës e personalitetit të Tij, aq sa e kishin tronditur edhe besimin e bashkepunëtorëve të afërt në LDK. Nëse socialistët në Tiranë, të cilët vazhdonin qeverisjen e vendit, ishin tërhequr nga pozicionet e fillimit, ata e kishin bërë këtë për shkak të reputacionit të padiskutueshëm që Ibrahim Rugova gëzonte ndër shqiptarët e Kosovës si dhe në bashkësinë ndërkombëtare.

Megjithatë ata nuk morën kurajo që ti kërkonin falje Presidentit historik të Kosovës. Përkundrazi, vazhduan të flirtojnë me Beogradin edhe pasi Rugova kishte dëshmuar se mbetej lideri i vetëm i pakontestuar i jetës politike e shoqërore në Kosovë. Fatos Nano dhe Paskal Milo gjate dhe pas luftës kishin akuzuar Rugovën dhe në veçanti kryeministrin Bukoshi se gjoja këta kishin organizuar banda të armatosura për të rrëzuar nga pushteti "qeverinë e ligjshme" të socialistëve. Ndërkohë Bukoshi përgjigjej se "Kosova e Bukoshi nuk luftojnë asnjëherë të shkatërrojnë shtetin shqiptar, ata kanë luftuar e luftojnë të krijojnë shtet". ( ) Intervistë Bujar Bukoshit dhënë autorit, botuar në revistën "Koha" Nr 21, datë 16 Tetor 1999.....