Postimi origjinal ėshtė bėrė nga Bona-us
Erdha ne jete,mes lumturise,buzeqeshjes,ngrohtesise.U rrita sikur te isha princeshe dhe jo sikur te isha 1 femije si gjithe te tjeret.....Eshte bukur te kujtoj momentet kur qeshja e lire,kur bridhja rrugicave te cdo lagjeve e lumtur.....Ehh,, te kujtoj qe atehere isha thjesht 1 elektron i lire...Ajo bote plot ngjyra u venit nga pak..Fillova te ngjisja shkallet e vetme...Askush nuk me dha doren per te me ndihmuar te shkoja diku.....te shkoja atje....ne stacionin tim te lumturise...kam ecur shume,u corra shume nga kjo dhimbje....tradhetite e shoqerise me bene te bija pertoke....e qeshura e femise,u khye ne nje ngasherime e nje te rrituri...une nuk isha me ylberi i gezimit...jetova nje adoleshence te perlotur...shoqeria e vertete nuk kishte trokitur tek une...kam qare ,po...kam qare shume per ti bere balle cdo thike qe me eshte ngulur pas shpine,jam vrare sepse jam lenduar...sepse kam besuar verberisht tek njerezit..asnjehere nuk i hodha poshte dhe pse me kane lenduar.ende ne shpirt kisha mbetur ajo femija e vogel e padjallezuar..nuk e mohoj edhe une kam share te tjeret...edhe une kam gabuar,por sepse kane gabuar ata te paret..une nuk jam perfekte,por jam kjo qe qesh,jam ajo qe i lumturohet cdo sec.te jetes,por jam dhe ajo qe ka qare e vuajtur shume.Askush deri me sot nuk ka arritur te me njohe,pasi askush nga ata nuk ish jesteku qe ka mbajtur cdo lot,askush nga ata nuk ka qene mbeshtetja kur une kam ndjere dhimbjet e zhgenjimit,panvaresisht gjithckaje une e njoh veten time...sot,jam ne 1 stad me te larte te jetes,por prap them se kam shume per te zbuluar.Nuk di se dhe sa do te jetoj,por di te them: Qe edhe ne majat e dhimbjes,une do kercej e lumtur,...Sepse asgje dhe askush nuk mund te me mohoje buzeqeshjen.
Respektoj ata qė mė respektojnė. Mė pėlqejnė shakatė por ato qė nuk prekin dhe ulin personalitetin tim. Nuk mė pėlqen tė luaj me ndjenjat e tė tjerėve dhe prandaj nė shumicėn e rasteve i them gjėrat troē ashtu siē i mendoj, ashtu siē i ndjej me zemer dhe preferoj tė mi thonė gjithashtu troē. Respektoj ēdo njeri ēfarėdolloj origjine, moshe, feje apo ngjyre tė jetė. Nuk mė pėlqen tė gjykoj jetėn e tė tjerėve por nuk lejoj tė gjykojnė as jetėn time. Jam me mendimin qė duhet tė bėjmė nė jetė atė qė na bėn tė lumtur dhe jo atė qė duhet bėrė. Jeta ėshtė shumė e shkurtėr pėr tu marrė me gjėra pa vlerė ndaj nuk keqkuptohem kollaj. Jam njė njeri me horizont tė hapur, mundohem ti shikoj njerėzit mė thellė. Nuk bazohem kurrė vetėm te aparenca, nuk mė interesojnė fjalėt e bukura, vlerėsoj gjestet e vogla por me shumė kuptim. Nuk dua t'ja di se kush ka lekė dhe kush nuk ka, secili i ka pėr vete. Urrej ata njerėz qė mburren pėr pamjen fizike dhe pėr pasurinė qė mund tė kenė. Mė pėlqen ti shikoj njerėzit nė sy kur flas, mė pėlqen tė lexoj sytė e njerėzve sepse aty fshihen shumė fjalė qė goja nuk mund ti shqiptojė. Jam shumė tip i ndjeshėm, shpeshherė e fsheh mėrzitjen time pas njė shakaje ironike. Nuk jam perfekte dhe nuk dua njerėz perfekt nė jetėn time, dua njerėz tė vėrtetė. Nuk ndryshoj pėr asnjeri nė kėtė botė, kush mė do mė pranon pėr kėtė qė jam. Di tė fal dhe kėrkoj falje sepse tė gjithė gabojmė nė jetė. Nuk besoj kollaj nė njerėz por qė tė ketė dikush besimin tim duhet ta fitojė atė duke ma treguar me fakte. Preferoj tė mė urrejnė sesa tė mė mėshirojnė. Dhe nga e vetmja gjė qė kam frikė ėshtė ZOTI..?
Ne tėrė kohėn mendojmė se kemi kohė sa tė duam dhe se mund ti bėjmė gjėrat kurdo qė tė dėshirojmė. Madje harrojmė se jemi tė vdekshėm dhe besojmė se do tė jemi pėrgjithmonė kėtu!
Kush deri sot ishte i pavdekshėm qė tė jesh i pavdekshėm edhe ti?
Kujt i kanė shkuar punėt pėr dore ashtu Tip Top si nėpėr vaj qė ato tė shkojnė ty?
Hej kthjellohu!
Shfrytėzoje ēastin sepse e shkuara nuk kthehet ndėrsa e ardhmja mund tė mos vijė kurrė.
Mos e mallko jetėn.
E as mos mendo se sikur tė ishe dikush tjetėr do tė bėje kushedi se ēka.
Edhe sikur tė ishe dikush tjetėr do ti kishe disa probleme tjera qė situatėn do ta kishin sjellė nė pėrfundim tė njėjtė. Prapė do i kishe pėrjetuar tė njėjtat gjėra por vetėm pak mė ndryshe sepse njeriu kurrė nuk ėshtė i kėnaqur me atė qė e ka dhe gjithnjė lakmon diēka tjetėr.
Mos tento ta ndryshosh botėn!
Atė nuk ka mundur ta bėjė askush para teje.
Nuk do tė mundesh as ti!
Bėhu i thjeshtė dhe jepe vetėm atė qė e ke nė zemėr.
|