[lirik]

Përfolsit e përgojsit

Xhelal ferizi (Xhela i Mitrovices )

Përfolësit jan llafazan mësojnë gjuhen e miut të urithit të shtriges
ata jan gjuhtarët më të përthyer neper trajta djalli
ata jan simbol i shpfjes përfoljes intriges
ata jan si intriga demoni e shartim zvarraniku e papagalli

ata jan vet bizariteti jan vet lugati i përflliqur jan vet etiketa
ata jan vet pjella e zezë të sëmurë nga llafazania
ata që pa pjellë fjalë ngjitse nuk ju mbijeton jeta
ata jan vet pjellë zeza mjerania


ata rrijnë nëpër skuta nuk punojnë
ata jan të qindra shartimeve nga ligsia
ata ushqehen ndjejnë shije jo në buk e ujë por kur përgojonë
nënë e tyre ësht bushtra'ria

ata në zemër te tokes e qillit perhapin jargëtare shpifse parolla
ata pjellin bashk fjalen kur miu pjellë nëpër nevojtore
ata si mijt jan kah vesi e shkolla
e përflliqin edhe gjuhen e lashtë arbnore

ata shqipfolsa jan besoni
dijn si miu dreqi e lugati
atyre kur ju thot miu i madh padroni
ata shërndahen për shpifje me pjellë gjithfar lloj falsifikati


ata kudo lënë si mij etiketues kokërdhija
në qytetrim hyjn kahdo nëpër nevojtore
nëpër kombe andej e këndej nër ujra të zeza dalin kah shpifsija
shpifin me gjuhen e tyre djallzore

ata jan të sëmurë pjella'mijë shpifarak
ata jan pesudoshqiptarë
por t' shqiptarit nuk i kan dy pika gjak
ata jan pjellur për shpifatarë

ata vrapojn heret të parët
dalin neper trotoare
hulumtojnë të ndershmit shqiptarët
me ua njitë etiketen shpiftare

ata jan hijanet
jan ferr jan lpisatarë
nga ferr'nevojtorja vet
kan dalë me përlye shqiptarë

xhelal ferizi autori në mërgim