Postimi origjinal ėshtė bėrė nga Neferta
Serbet dhe grekerit aleanca anti shqiptare
Arif Mati
(2)
Pėr serbėt, si dhe pėr grekėt, tė gjitha mjetet janė tė pranueshme pėr tė manipuluar mendjet, me qellim qė e tėrė bota tė besojė nė vėrtetėsinė e pretendimeve tė tyre. Nėpėrmjet besimit fetar, grekėt duan tė pėrforcojnė praninė e Kishės ortodokse nė Shqipėri (veēanėrisht nė jug) dhe me kalimin e kohės, tė penetrojnė pabesisht, pėr tė arritur si pėrfundim pushtimin paqėsor tė jugut shqiptar (ēfarė utopie!). Serbėt (tė mbėshtetur nė zellin e fesė ortodokse) dėshirojnė tė bindin botėn mbarė, dhe veēanėrisht Bashkimin Evropian, se Kosova qenka djepi i Serbisė.
Ishin organet e Bashkimit Evropian qė ju imponuan grekėve heqjen nga pasaporta, pėrkatėsinė fetare. Ashtu siē Serbėt kėrkojnė “copėtimin” e Kosovės, grekėt duan njė copė tė Shqipėrisė : strategjia e tyre ka kohė qė ka nisur duke formuar njė “bashki separatiste” (shqiptare tė nėnshtruar fanatizmit tė kishės ortodokse!) nė Himarė nė Jug tė Shqipėrisė.
Njė nėnshtrim i radhės i mbi asamblenė e episkopatit ortodoks shqiptar
Po kjo Kishė ortodokse, e mbėshtetur nga shteti grek, kėrkon ngritjen e “monumenteve pėr tė rėnėt” tė ushtarėve grekė nė jug tė Shqipėrisė, etj etj. Ėshtė pėr tu vėnė nė dukje gjithashtu se kisha ortodokse shqiptare drejtohet nga njė klerik i ardhur prej Greqisė si duket pėr njė nėnshtrim grek tė radhės, mbi asamblenė e episkopatit ortodoks shqiptar. A janė kaq naivė autoritetet shqiptare, pėr t’iu lėnė dorė tė lirė grekėve?
3) Nuk duhet tė harrojmė se ndėrmjet viteve 1920 dhe 1924 Greqia ka ndėrmarrė pastrimin e parė etnik dhe etnocid [shkatėrrimin e identitetit kulturor dhe shpirtėror tė njė populli - shėnim i pėrkthyesit] nė Europė: shpėrnguljen e mė shumė se 450 000 Shqiptarėve tė Epirit tė jugut (nėn dominimin grek) drejt Turqisė kundrejt kthimit tė 1 500 000 grekėve tė Turqisė drejt Epirit. Ata donin tė na bėnin tė besojmė se kėta shqiptarė “myslimanė” ishin turq (pikėrisht siē bėnė serbėt me kosovarėt)! Kėshtu ata i zėvendėsuan shqiptarėt e pėrzėnė nga Epiri, me grekė tė ardhur nga Anatolia . Por nuk flitet aq sa duhet pėr kėtė problem tė rėndė qė duhet ta denoncojmė njėzėri dhe nė mėnyrė zyrtare tek organet e “Amnistie Internacional”.
Njė tjetėr marrėzi ėshtė duke u bėrė nė ditėt e sotme nė Greqi : autoritetet greke i shtyjnė emigrantėt shqiptarė tė “greqizojnė” emrin dhe mbiemrin, madje tė ndėrrojnė edhe fenė. U japin madje edhe kombėsinė greke!
Ēfarė bėjnė organizmat evropiane pėr tė ndaluar kėtė veprim tė turpshėm tė shkombėtarizimit masiv, dhe tė manipulimeve tė papėrgjegjshme, shqetėsuese, ēnjerėzore dhe tė turpshme?
A nuk shkelen “ė Drejtat e Njeriut” nė Greqi, anėtar i BE-sė?
Tashmė, pėr ta pėrforcuar mė mirė kėtė fushatė antishqiptare, ata sulmojnė pa u hyrė gjembi nė kėmbė, identitetin shqiptar e sidomos heroin e tij kombėtar “Skėnderbeun”.
Ata dėshirojnė tė ē’kombėtarizojnė Shqiptaret duke u mohuar ēdo lidhje me tė kaluarėn e tyre tė famshme.
Grekėt dhe Serbėt e pėrshkruajnė, me shumė kėmbėngulje, figurėn e Skėnderbeut si njė lloj “miti” qė shqiptarėt e paskan pėrvetėsuar !
Grekėt duan edhe njė herė, tė vjedhin Historinė e tyre, ashtu siē bėnė me paraardhėsit e tyre Pellazgė, tė cilėve, ata ju pėrvetėsuan njė pjesė tė madhe tė kulturės, traditave dhe mitologjisė sė tyre. Gjergj Kastrioti (1405-1468), i mbiquajtur “Skėnderbe” (“Zot Aleksandėr” d.m.th. i denjė pėr bėmat e Aleksandėrit tė Madh) prej Otomanėvė, ėshtė hero kombėtar shqiptar i njohur nga tė gjithė historianėt e tė gjitha vendeve mbarė, siē e vėrtetojnė arkivat otomane, tė Vatikanit, spanjolle, italiane, franceze, ato tė lindjes, etj. Kjo ėshtė e shkruar e zezė mbi tė bardhė . Pėr rrjedhojė, tė gjithė kėta shpirtzinj nuk do tė mundin kurrė tė ndryshojnė historinė e shkruar dhe tė pranuar njėzėri. Duhet shėnuar se pėr nder tė Skėnderbeut shqiptar, shumė biografė (nga tė cilėt mė i rėndėsishmi ėshtė Barleti nė shek. XVI), shkrime historike (si ai i Jacques de Lavardin, Paganelit, Hammer-purgstall), shumė tragjedi dhe drama nga tė cilat njė gjysmė_duzinė nė Francė e tė tjera nė Spanjė, ku ai qe njė figure e madhe e Teatrit spanjoll, nė poema si ajo e shkruar nga Ronsardi dhe njė opera e kompozitorit tė madh Vivaldi etj. qenė shkruar gjithandej nė Europė e mė gjerė. Sė fundi, me qė Skėnderbeu ishte i krishterė dhe mbret i Arbėrisė (Shqipėrisė) dhe i Epirit (i populluar nė atė kohė kryesisht nga shqiptare) u dashka me ia vesh atij nėnshtetėsinė greke ose serbe etj. Skėnderbeu ėshtė vlerėsuar si njė hero autentik shqiptar. Deri mė sot asnjėri nuk ka vėrtetuar tė kundėrtėn. Pra sot nuk kėrkohet veēse tė njolloset kujtimi i tij, tė turbullohen shpirtrat dhe tė mbillet pėrēarja jo vetėm mes Shqiptarėve por edhe ndėrmjet popujve e shteteve tė tjera tė botės. Grekėt dhe Serbėt e pėrshkruajnė, me shumė kėmbėngulje, figurėn e Skėnderbeut si njė lloj “miti” qė shqiptarėt e paskan pėrvetėsuar ! Fjala ” mit ” e pėrdorur nga armiqtė e historisė heroike tė Shqiptarėve, merret kėtu nė kuptimin negativ tė saj. Historia e Skėnderbeut nuk ėshtė as mit e as legjendė por njė histori e vėrtetė e njohur nga tė gjitha Shtetet e shek. tė XV-tė si dhe Vatikani, e nga tė gjitha arkivat historike tė Shteteve tė kėsaj epoke. Kjo egėrsi anti-shqiptare, ky denigrim pa shkak, kėto manipulime tė ulėta e kjo fushatė shpifėse nuk nderon askėnd. Pėrkundrazi, kjo rrezikon t’i vihet zjarri barutit, nė kėtė zonė tė Ballkanit qė ėshtė populluar prej pushtuesve tė ndryshėm dhe qė pėrmbledh njė shumėllojshmėri tė tillė etnike, gjuhėsore, kulturore, politike (mozaik etnik, dhe Kullė Babeli) qė jo mė kot ėshtė quajtur “fuēi baruti”. Veprimet me paramendim dhe provokimi nga ana e serbo-grekėve janė mė se tė dukshėm: ata dėshirojnė tė prishin imazhin e Shqiptarėve dhe tė heronjve tė tyre. Shpresoj qe t’iu vijė mėndja (arsyeja) dhe tė hedhin tutje kėtė armiqėsi tė kotė e kėtė urrejtje tė gjatė shekullore.
I kėrkoj sidomos autoriteteve shqiptare tė jenė vigjilent, tė mos dorėzohen ndaj sirenave serbo-greke : mos u bėni naive. Duhet qėndruar syhapur kundrejt ēdo prekje tė integritetit tokėsor te Shqipėrisė e Kosovės e tė dinjitetit tė tyre si shtete sovrane. A duhet shitur shpirti e dinjiteti thjesht pėr tė hyrė nė Bashkimin Europian? Historia dhe e ardhmja do tė jenė gjykatėsit e vetėm.
|