[Preshevar]

BAHCEJA ME LULE
Zijadin Rexhepi

Në këtë bahçe gjenden lule me ngjyra të ndryshme, aromë dhe erë të këndshme. Kjo lulishte duhet mirëmbajtur duke e ujitur, duke hequr petalet e thata, duke biseduar me to, etj. Çdo individ që kalon rreth saj, dëshiron të hyjë në të, edhe nëse nuk hyn, dëshiron ta ndiejë aromën e luleve. Aludimi i bahçes është feja islame, në të cilën duhet të hyjnë gjithë njerëzit që besojnë në Allahun dhe të Dërguarit e Tij. Në kohën e Muhamedit (a.s) kjo lulishte ka qenë shumë e bukur dhe e mirëmbajtur, sepse në të kanë qenë edhe shokët e Pejgamberit (a.s). Çdo detyrë është kryer me profesionalizëm dhe përgjegjësi, pa asnjë të metë, duke mos kursyer jo vetëm pasurinë, por edhe vetveten. Duke kaluar pranë kësaj bahçeje, shumëkush ka dashur të hyjë në të dhe të qëndrojë përgjithmonë, edhe nëse nuk ka pasur mundësi të hyjë në të, ka tentuar të kalojë pranë saj që të marrë aromën e luleve të ndryshme. Ato kohëra kanë qenë kohëra të renesancës, të drejtësisë, moralit, barazisë, solidaritetit, urtësisë, qetësisë, mëshirës, dinjitetit, durimit etj. Mirëpo, me kalimin e kohës, në këtë bahçe ka filluar të mungojë ujitja, disa prej luleve janë tharë dhe pamja e saj ka ndryshuar. Me rëndësi duhet thënë se lulja është tharë, por rrënjët e saj kanë ngelur të paprekura. Kjo tharje nuk është gjë tjetër veçse ndryshimi i sistemeve ekonomike, politike dhe ushtarake. Besimtarit nuk i mungon mundësia për ta parë këtë bahçe, por nuk dëshiron as që të kalojë pranë saj, sepse ka ndryshuar totalisht. Po guxuam të pyesim pse ndodhin këto gjëra, kemi argumente dhe dëshmi të shumta. Fillimisht ne pranuam “përparimin” duke menduar se me këtë po qytetërohemi dhe se bëhemi më të kulturuar, po i harruam temat fetare. Kjo harresë neve na solli në greminën e katastrofës, kemi lënë pas dore shumë detyra, të cilat duhet t`i kryenim, nuk i kryem dhe nuk kemi dituri për t`i kryer ato. Bota jo islame, e cila ka punuar mjaft kundër nesh, ka arritur rezultate marramendëse. Botën islame e alivanosën me shpikjet e tyre, duke na treguar se si duhet të jetojmë. Pikërisht, këtë dua ta theksoj, si është e mundur që ato neve të na mësojnë se si jetohet, kur vet kanë harruar se si jetohet? Kur Islami dhe myslimanët ishin në piedestalin e lavdisë, ato ishin në qoshet e njerëzisë, por me kalimin e kohës filluan të përvetësojnë njohuri nga myslimanët deri në atë masë që arritën edhe të na shkelin me njohuritë tona. Këto nënçmime ishin të pashme në shoqëri dhe mjaft të ngatërruara, siç bie fjala revolucioni rus 1917 në krye me Leninin etj. Ky është njëri prej personave të shumtë që kanë qenë kundërshtar të rreptë ndaj fesë dhe të cilët kanë tentuar të formojnë shtet pa fe. Parulla e tyre ka qenë: “Barazi për të gjithë popujt!” “Liri e plotë e mendimit” “Idetë përparimtare do të pranohen”, etj. Mirëpo të gjitha këto kanë qenë vetëm një kamuflazh e një regjimi të ashpër.