[teutaA]

ishte dit gezimi por edhe hidhrimi pasiqe gjat gjith kohes kur shihja femijet duke u bashku me baballaret e tyre edhe un disi pritsha nje rast te till ku te ju them te drejten paten kaluar disa muaj as deren e shtepis nuk e mbyllshim me shpres se mos po kthehet por nese kthehet si do te na njoh ku per 3-4 muaj shum kishim ndryshuar...........................po ja qe e gjith kjo perfundoj me dhimbjen e pritjes pa kthim

pyetja le te vazhdoj..... per juve qe vini pas